Alfabet ewe

Alfabet ewe – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka ewe. Alfabet ten składa się z 30 znaków, w tym 7 samogłosek i 23 spółgłosek^[1][2].

A [a], B [b], D [d], Ɖ [ɖ], E [e], Ɛ [ɛ], F [f], Ƒ [ɸ], G [ɡ], Ɣ [ɣ], H [h], X [x], I [i], K [k], L [l], M [m], N [n], Ŋ [ŋ], O [o], Ɔ [ɔ], P [p], R [r], S [s], T [t], U [u], V [v], Ʋ [β], W [w], Y [j], Z [z].

Uwaga, litery: C, J oraz Q są używane tylko w zapożyczeniach.

Język ewe posiada także 5 dwuznaków takie jak: Dz, Gb, Kp, Ny, oraz Ts, poniżej są wymienione ich fonetyczne części:

• Dz – [d͡z]
• Gb – [ɡ͡b]
• Kp – [k͡p]
• Ny – [ɲ]
• Ts – [t͡s]

Przypisy