Alfabet koptyjski
(c) Afanous, CC-BY-SA-3.0 | |
Charakterystyka | |
Rodzaj | |
---|---|
Typ | |
Kierunek pisma | od lewej do prawej, od góry do dołu |
Języki pisma | |
Historia | |
Systemy macierzyste | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Alfabet koptyjski – alfabetyczne pismo powstałe około I wieku naszej ery, służące do zapisu języka koptyjskiego.
Alfabet koptyjski
Alfabet koptyjski składa się z 24 liter alfabetu greckiego oraz 6 dodatkowych symboli z demotyki[1].
Majuskuła | Minuskuła | Wartość liczbowa | Wartość[2] | Grecki odpowiednik |
---|---|---|---|---|
1 | a | Α, α | ||
2 | b | Β, β | ||
3 | g | Γ, γ | ||
4 | d | Δ, δ | ||
5 | ě | Ε, ε | ||
6 | – | Ϛ, ϛ (stigma) | ||
7 | z | Ζ, ζ | ||
8 | ē ê | Η, η | ||
9 | th | Θ, θ | ||
10 | i/j | Ι, ι | ||
20 | k | Κ, κ | ||
30 | l | Λ, λ | ||
40 | m | Μ, μ | ||
50 | n | Ν, ν | ||
60 | ks | Ξ, ξ | ||
70 | ǒ | Ο, ο | ||
80 | p | Π, π | ||
100 | r | Ρ, ρ | ||
200 | s | Σ, σ, ς } | ||
300 | t | Τ, τ | ||
400 | u/v/y | Υ, υ | ||
500 | ph | Φ, φ | ||
600 | k(h) | Χ, χ | ||
700 | ps | Ψ, ψ | ||
800 | ō ô | Ω, ω | ||
š | brak | |||
90 | f | Ϙ, ϙ (koppa) | ||
h | brak | |||
ḥ | brak | |||
č | brak | |||
c/kj | Ϙ, ϙ (koppa) | |||
ti | brak | |||
900 | – | brak |
Litery z demotyki
Litery z demotyki służyły do oznaczania egipskich fonemów, nieobecnych w języku greckim[1]
Hieroglify | Demotyki | Koptyjskie | Wartość | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
→ | → | [ š ] | |||||
→ | → | [ f ] | |||||
→ | → | [ h ] | |||||
→ | → | [ č ] | |||||
→ | → | [ c/kj ] | |||||
→ | → | [ ti ] |
Historia alfabetu koptyjskiego
Pierwsze znane testy zapisane alfabetem starokoptyjskim powstały w I wieku naszej ery i służyły do zapisu tekstów magicznych. Dalszy rozwój pisma koptyjskiego był związany z przyjęciem chrześcijaństwa i tłumaczeniem Nowego Testamentu oraz tekstów biblijnych[3]. Używanie języka koptyjskiego zostało administracyjnie zakazane w 706 roku i język ten wymarł pomiędzy XV–XVII wiekiem. Obecnie język i pismo koptyjskie są używane jedynie jako język liturgiczny w kościele koptyjskim[4].
Przypisy
- ↑ a b Davies 1998 ↓, s. 30.
- ↑ Majewicz 1989 ↓, s. [115].
- ↑ Davies 1998 ↓, s. 30-31.
- ↑ Majewicz 1989 ↓, s. 42.
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- W. V. Davies: Egipskie hieroglify. Warszawa: RTW, 1998. ISBN 83-86822-89-9.
Media użyte na tej stronie
This image can't have copyright.
The Chinese character 書, in semi-cursive script. The meaning in English: "book", "writing", "calligraphy".
This file is used as the logo of WikiProject Writing systems on the English Wikipedia.
Capital Epsi in the Coptic alphabet
Capital Taw in the Coptic alphabet
Capital Tshēma in the Coptic alphabet
Capital Thēta in the Coptic alphabet
Capital Ōu in the Coptic alphabet
Hoofdletter Shai in het Koptische alfabet.
Capital Ne in the Coptic alphabet
Capital Khe in the Coptic alphabet
Capital Kabba in the Coptic alphabet
Capital Fay in the Coptic alphabet
Capital delta in the Coptic alphabet
Capital O in the Coptic alphabet
Capital Lola in the Coptic alphabet
Capital Ei in the Coptic alphabet
Capital B in the Coptic alphabet
Capital Pi in the Coptic alphabet
Capital Khay in the Coptic alphabet
Capital Ro in the Coptic alphabet
Capital Eski in the Coptic alphabet
Capital Yota in the Coptic alphabet
Capital gamma in the Coptic alphabet
Capital Hōri in the Coptic alphabet
Capital A in the Coptic alphabet
Capital Ti/De in the Coptic alphabet
Capital Ēta in the Coptic alphabet
Capital Fi in the Coptic alphabet
Capital Epsilon in the Coptic alphabet
Capital Zēta in the Coptic alphabet
Capital Me in the Coptic alphabet
Capital Janja in the Coptic alphabet
Capital sima in the Coptic alphabet