Alfabet turecki (osmański)
Alfabet osmański (osm. الفبا, elifbâ) – wersja alfabetu perskiego używana dla języka osmańskiego w czasach Imperium Osmańskiego oraz wczesnym stadium Republiki Turcji, aż do zaadaptowania alfabetu łacińskiego do języka tureckiego. Zmianę przyjęto oficjalnie ustawą nr 1353, Prawo przyjęcia i używania alfabetu tureckiego, uchwaloną w listopadzie 1928. Weszła ona w życie z początkiem 1929, całkowicie zastępując alfabet osmański.
Pozycja izolowana | Na końcu słowa | W środku słowa | Na początku słowa | Nazwa | Obecna litera |
---|---|---|---|---|---|
ﺍ | ﺎ | – | elif | a, e | |
ﺀ | – | hemze | ', a, e, i, u, ü | ||
ﺏ | ﺐ | ﺒ | ﺑ | be | b |
ﭖ | ﭗ | ﭙ | ﭘ | pe | p |
ﺕ | ﺖ | ﺘ | ﺗ | te | t |
ﺙ | ﺚ | ﺜ | ﺛ | se | s |
ﺝ | ﺞ | ﺠ | ﺟ | cim | c |
ﭺ | ﭻ | ﭽ | ﭼ | çim | ç |
ﺡ | ﺢ | ﺤ | ﺣ | ha | h |
ﺥ | ﺦ | ﺨ | ﺧ | hı | h |
ﺩ | ﺪ | – | dal | d | |
ﺫ | ﺬ | – | zel | z | |
ﺭ | ﺮ | – | re | r | |
ﺯ | ﺰ | – | ze | z | |
ﮊ | ﮋ | – | je | j | |
ﺱ | ﺲ | ﺴ | ﺳ | sin | s |
ﺵ | ﺶ | ﺸ | ﺷ | şın | ş |
ﺹ | ﺺ | ﺼ | ﺻ | sat, sad | s |
ﺽ | ﺾ | ﻀ | ﺿ | dat, dad | d, z |
ﻁ | ﻂ | ﻄ | ﻃ | tı | t |
ﻅ | ﻆ | ﻈ | ﻇ | zı | z |
ﻉ | ﻊ | ﻌ | ﻋ | ayın | 'a, h |
ﻍ | ﻎ | ﻐ | ﻏ | gayın | g, ğ |
ﻑ | ﻒ | ﻔ | ﻓ | fe | f |
ﻕ | ﻖ | ﻘ | ﻗ | kaf | k |
ﻙ | ﻚ | ﻜ | ﻛ | kef | k, g, ğ, n |
ﮒ | ﮓ | ﮕ | ﮔ | gef | g, ğ |
ﯓ | ﯔ | ﯖ | ﯕ | nef, sağır kef | n |
ﻝ | ﻞ | ﻠ | ﻟ | lam | l |
ﻡ | ﻢ | ﻤ | ﻣ | mim | m |
ﻥ | ﻦ | ﻨ | ﻧ | nun | n |
ﻭ | ﻮ | – | vav | v, o, ö, u, ü | |
ﻩ | ﻪ | ﻬ | ﻫ | he | h, e, a |
ﻻ | ﻼ | – | lamelif | la | |
ﻯ | ﻰ | ﻴ | ﻳ | ye | y, ı, i |