Sukcesja apostolska
| Data konsekracji | nieznana |
|---|
| Konsekrator | nieznany |
|---|
| Konsekrowani biskupi |
|---|
| Miguel Ramírez de Salamanca | 5 stycznia 1533 | | Sebastián Obregón | 1 maja 1535 |
|
Alfonso Manrique de Lara y Solís (ur. między 1471 a 1476 w Segura de León, zm. 28 września 1538 w Sewilli) – hiszpański kardynał.
Życiorys
Urodził się między 1471 a 1476 w Segura de León, jako syn Rodriga Manrique i Elviry Castañedy[1]. Studiował na Uniwersytecie w Salamance, gdzie uzyskał doktorat, a następnie został archidiakonem w Toro i kanonikiem kapituły w Salamance[1]. 6 września 1499 roku został wybrany biskupem Badajozu[2]. Po śmierci Izabeli Kastylijskiej, Manrique stanął po stronie Filipa I i jego syna Karola V, przeciwko Ferdynandowi Aragońskiemu[1]. Z tego powodu król uwięził biskupa i został on uwolniony dopiero po podpisaniu porozumienia przez Ferdynanda i Maksymiliana I[1]. W 1516 roku został przeniesiony do diecezji Kordoba, a siedem lat później został arcybiskupem Sewilli[2]. Był członkiem hiszpańskiej Rady Królewskiej i inkwizytorem generalnym[1]. 22 lutego 1531 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Callisto[2]. Zmarł 28 września 1538 roku w Sewilli[1].
Przypisy
| Biskupi Badajoz | - ...
- Pedro Silva y Tenorio (1461–1479)
- Giovanni d'Aragona (1479–1479)
- ...
- Bernardino Lopez de Carvajal (1489–1493)
- Juan Ruiz de Medina (1493–1495)
- Juan Rodríguez de Fonseca (1495–1499)
- Alfonso Manrique de Lara y Solís (1499–1516)
- Pedro Ruiz de la Mota (1516–1520)
- Bernardo de Mesa (1521–1524)
- Pedro Gómez Sarmiento de Villandrando (1524–1525)
- Pedro González Manso (1525–1532)
- Jerónimo Suárez Maldonado (1532–1545)
- Francisco de Navarra y Hualde (1545–1556)
- Cristóbal Rojas Sandoval (1556–1562)
- Jan de Ribera (1562–1568)
- Diego de Simancas (1568–1578)
- Diego Gómez de Lamadrid (1578–1601)
- Andrés Fernández de Córdoba y Carvajal (1602–1611)
- Juan Beltrán Guevara y Figueroa (1611–1615)
- Cristóbal de Lobera y Torres (1615–1618)
- Pedro Fernández Zorrilla (1618–1627)
- Juan Roco Campofrío (1627–1632)
- Gabriel Ortiz Sotomayor (1635–1640)
- José Valle de la Cerda (1640–1644)
- Angel Manrique (1645–1649)
- Diego López de la Vega (1649–1658)
- Diego del Castillo y Arteaga (1658–1658)
- Gabriel de Esparza Pérez (1659–1662)
- Jerónimo Rodríguez de Valderas (1662–1668)
- Francisco de Rois y Mendoza (1668–1673)
- Francisco Lara (1673–1675)
- Agustín Antolínez (1675–1677)
- Juan Herrero Jaraba (1677–1681)
- Juan Marín y Rodezno (1681–1706)
- Alfonso Rozado (1706–1706)
- Francisco Valero y Losa (1707–1715)
- Pedro Francisco Levanto Vivaldo (1715–1729)
- Amador Merino y Malaguillas (1730–1755)
- Manuel Pérez Minayo y Zumeda (1755–1779)
- Santiago Palmero Escada (1780–1781)
- Alonso de Solís Marroquín y Gragera (1783–1797)
- Gabriel Álvarez de Faria y Sánchez Zarzosa (1797–1802)
- Mateo Delgado y Moreno (1802–1841)
- Francisco Javier Rodríguez y Obregón (1847–1853)
- Manuel Garcia Gil (1853–1858)
- Diego Mariano Alguacil y Rodríguez (1858–1861)
- Pantaleón Monserrat y Navarro (1862–1863)
- Joaquín Hernández y Herrero (1863–1865)
- Fernando Ramírez y Vázquez (1865–1890)
- Francisco Sáenz de Urturi y Crespo (1891–1894)
- Ramón Torrijos y Gómez (1894–1903)
- José Hevía y Campomanes (1903–1904)
- Félix Soto y Mancera (1904–1910)
- Adolfo Pérez y Muñoz (1913–1920)
- Ramón Pérez y Rodríguez (1920–1929)
- José Maria Alcaráz y Alenda (1930–1971)
- Doroteo Fernández y Fernández (1971–1979)
- Antonio Montero Moreno (1980–2004)
|
|---|
| Arcybiskupi Méridy-Badajoz | |
|---|