Alfonso Ugarte y Vernal

Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alfonso Ugarte y Vernal

Alfonso Ugarte y Vernal (ur. 13 lipca 1847, zm. 7 lipca 1880) – oficer peruwiański, pułkownik.

Urodził się w Tarapaca jako syn kupca Narcisio Ugarte i Rosy Vernal. Młodość spędził w chilijskim Valparaiso, do Peru wrócił w 1868 roku osiadając w Iquique. W 1876 roku został wybrany burmistrzem tego miasta.

Po wybuchu wojny o saletrę zorganizował na swój koszt batalion Iquique N° 1 złożony z 429 żołnierzy i 36 oficerów. Na jego czele brał udział w bitwie pod Tarapaca, gdzie został ranny. Następnie dowodził 8 dywizjonem podczas obrony Arica. W czasie bitwy skoczył na koniu ze skały nie chcąc oddać powierzonego mu sztandaru oddziałom chilijskim.

Stał się jednym z bohaterów narodowych Peru, symbolem patriotyzmu i męstwa.