Alfred Balcke
Portret Alfreda Balcke autorstwa Heinricha Hellhoffa, 1909 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Alfred Julian Balcke (ur. 1 maja 1857 w Berlinie, zm. 20 lipca 1909 tamże) – architekt, absolwent Bauakademie w Berlinie. Specjalizował się w projektowaniu w stylu niemieckiego neorenesansu[1]. Pełnił funkcję Honorowego Asystenta na Politechnice w Berlinie-Charlottenburgu. Pracował w berlińskiej firmie projektowej Ende i Böckmann i berlińskiej firmie architektonicznej Schulz & Schlichting[1][2].
Ważniejsze realizacje
- wnętrze Sali Reprezentacyjnej Wielkiej Berlińskiej Wystawy Sztuki na dworcu Lehrter Bahnhof (1903 r.);
- dom Kempińskiego przy Leipzigerstrasse (1906 r.),
- dom Cornelie Andrenits (1901 r.),
- dom w Altenhoff (1904 r.),
- Pałac braci Karola i Emila Steinertów w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 272 a i b, 1909–1910,
- przypuszczalnie willa R. Richtera przy ul. Placowej 6/8 (obecnie ul. Skorupki 6/8), proj. 1904 r., która przypisywana jest I.S. Stebelskiemu[1].
Przypisy
- ↑ a b c Krzysztof Stefański , Ludzie, którzy zbudowali Łódź. Leksykon architektów i budowniczych miasta (do 1939 roku), Łódź 2009, s. 28, ISBN 978-83-61253-44-0 .
- ↑ Olśniewający pałac Steinertów – Piotrkowska piękna i bogata – Zwiedzaj Łódź [dostęp 2021-03-31] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Heinrich Hellhoff - Portrait des Architekten Balcke, 1909