Alfred Chłapowski

Alfred Chłapowski
	; Alfred Chłapowski
Data i miejsce urodzenia	5 października 1874 ; Bonikowo
Data i miejsce śmierci	19 lutego 1940 ; Kościan
	Poseł I kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 5 listopada 1922; do 2 kwietnia 1924
Przynależność polityczna	Klub Chrześcijańsko-Narodowy (ChNSR)
	Minister rolnictwa i dóbr państwowych
Okres	od 27 października 1923; do 14 grudnia 1923
Przynależność polityczna	Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Rolnicze
Poprzednik	Jerzy Gościcki
Następca	Józef Raczyński
	Ambasador RP we Francji
Okres	od 27 listopada 1924; do 20 czerwca 1936; (uprzednio od 22 sierpnia 1924 w randze posła)
Poprzednik	Maurycy Zamoyski
Następca	Juliusz Łukasiewicz
	Odznaczenia

Zaproszenie na uroczystość z okazji wizyty ambasadora Alfreda Chłapowskiego w Pont-à-Mousson, 1931 (zbiory Archiwum Państwowego w Poznaniu)

Alfred Stefan Franciszek Chłapowski z Bonikowa h. Dryja (ur. 5 października 1874 w Bonikowie^[1], zm. 19 lutego 1940 w Kościanie) – polski ziemianin, polityk, minister, dyplomata II Rzeczypospolitej, ekonomista.

Życiorys

Był synem Stefana i Marii hr. Ponińskiej h. Łodzia (1842–1899)^[1]^[2]. W 1893 zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1899 został doktorem nauk ekonomicznych (studiował wcześniej ekonomię, prawo, historię i filozofię na uniwersytetach w Berlinie, Paryżu, Halle i Monachium)^[1]. W 1897 był współzałożycielem „Gazety Polskiej” w Kościanie.

Od 1904 do 1908 był posłem do Reichstagu, członkiem Koła Polskiego. Był delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu w 1918 roku^[3]. W 1922 został wybrany na posła na Sejm.

Od 27 października 1923 do 14 grudnia 1923 był ministrem rolnictwa i dóbr państwowych w rządzie Wincentego Witosa. Rekonstrukcja rządu i wybór konserwatywnego Chłapowskiego na funkcję ministra rolnictwa został przyjęty z ulgą przez środowiska ziemiańskie. Dzięki temu widmo niekorzystnej dla ziemian reformy rolnej zostało odsunięte w czasie.

Działacz wielkopolskiego Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Rolniczego. Pełnił również funkcję prezesa Związku Producentów Rolnych, był członkiem Centralnego Towarzystwa Gospodarczego. Był prezesem Banku Cukrownictwa w Poznaniu^[1] (1921–1924).

Jeden z najbogatszych ziemian wielkopolskich.

22 marca 1924 został polskim posłem we Francji, a od 27 listopada 1924 do 20 czerwca 1936, po podniesieniu rangi przedstawicielstw dyplomatycznych był ambasadorem RP we Francji.

Po agresji Niemiec na Polskę został aresztowany przez Niemców i 19 lutego 1940 zamordowany w więzieniu w Kościanie.

Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu przy kościele pw. św. Mikołaja w Bonikowie (woj. Wielkopolskie)^[4].

Rodzina

3 października 1907 ożenił się z Heleną hr. Mielżyńską h. Nowina (1887–1959), z którą miał córki: Marię Teresę (1910–1980), Krystynę (1911–1995) oraz synów: Jana Anzelma (1914–1923) i Alfreda (1917–1988)^[2].

Ordery i odznaczenia

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (28 kwietnia 1926)^[5]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1925)^[6]
Złoty Krzyż Zasługi
Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Francja, 5 maja 1926)^[7]
Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako)^[8]^[9]
Order Grobu Świętego I klasy (Zakon Rycerski Grobu Bożego w Jerozolimie)^[7]
Order Grobu Świętego II klasy (Zakon Rycerski Grobu Bożego w Jerozolimie)^[7]
Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Kawalerów Maltańskich (1929)^[10]^[11]
Komandor Orderu Zasługi Rolniczej (Francja, 26 grudnia 1923)^[12]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 97 .
↑ ^a ^b Alfred Stefan Franciszek Chłapowski z Chłapowa h. Dryja, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-05-14] .
↑ Dziennik Polskiego Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu w grudniu 1918, Poznań 1918, s. 108.
↑ https://kulturaupodstaw.pl/ambasador-alfred-chlapowski/
↑ M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 291 „za wybitne zasługi, położone na polu dyplomatycznem”.
↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 433 „za zasługi około podniesienia rolnictwa polskiego”.
↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 97. [dostęp 2021-05-14].
↑ Antoni Czubiński, Bogusław Polak: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918–1919. Wydawnictwo Poznańskie, 2002, s. 51.
↑ Tadeusz Wojciech Lange: Zakon Maltański w Drugiej Rzeczypospolitej 1919–1939. Wydawnictwo Poznańskie, 2000, s. 255.
↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 97.
↑ Władysław hr. Tarnowski Baliwem. „Biuletyn Związku Polskich Kawalerów Maltańskich”. 7, s. 5, 2002-11-01. [dostęp 2020-07-25].
↑ Wiadomości polityczne. Odznaczenia francuskie. „Kurjer Polski”. Nr 45, s. 4, 15 lutego 1924. Warszawa. [dostęp 2021-05-14].

Bibliografia

Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994.
Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Linki zewnętrzne

Publikacje A. Chłapowskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl

[kto97-1] StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 97 .

[:0-2] Alfred Stefan Franciszek Chłapowski z Chłapowa h. Dryja, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-05-14] .

[3] Dziennik Polskiego Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu w grudniu 1918, Poznań 1918, s. 108.

[4] ttps://kulturaupodstaw.pl/ambasador-alfred-chlapowski/

[5] M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 291 „za wybitne zasługi, położone na polu dyplomatycznem”.

[6] M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 433 „za zasługi około podniesienia rolnictwa polskiego”.

[:1-7] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 97. [dostęp 2021-05-14].

[8] Antoni Czubiński, Bogusław Polak: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918–1919. Wydawnictwo Poznańskie, 2002, s. 51.

[9] Tadeusz Wojciech Lange: Zakon Maltański w Drugiej Rzeczypospolitej 1919–1939. Wydawnictwo Poznańskie, 2000, s. 255.

[sl-10] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 97.

[11] Władysław hr. Tarnowski Baliwem. „Biuletyn Związku Polskich Kawalerów Maltańskich”. 7, s. 5, 2002-11-01. [dostęp 2020-07-25].

[12] Wiadomości polityczne. Odznaczenia francuskie. „Kurjer Polski”. Nr 45, s. 4, 15 lutego 1924. Warszawa. [dostęp 2021-05-14].

[13] 17 listopada 1918 do 25 kwietnia 1927

[14] 25 kwietnia 1927 do 1 lipca 1932

[15] 24 lipca 1923 do 1 lipca 1932

[16] 1 lipca 1932 do 30 września 1939

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[A]

[B]

[C]

[D]

W dniu zaprzysiężenia	Wincenty Witos Stanisław Głąbiński Jerzy Bujalski p.o. Ludwik Darowski Jerzy Gościcki Władysław Grabski Leon Karliński Władysław Kiernik Władysław Kucharski Jan Łopuszański Jan Moszczyński Stanisław Nowodworski Aleksander Osiński p.o. Marian Seyda
Późniejsi członkowie rządu	Alfred Chłapowski Roman Dmowski Stanisław Grabski Wojciech Korfanty Hubert Linde Andrzej Nosowicz Stanisław Osiecki Stefan Smólski p.o. Stanisław Szeptycki Marian Szydłowski

Ministrowie rolnictwa i dóbr państwowych^[A] Ministrowie rolnictwa^[B]	Franciszek Wojda Błażej Stolarski Stanisław Janicki Zygmunt Chmielewski Franciszek Bardel Franciszek Bujak Juliusz Poniatowski Józef Raczyński Jerzy Gościcki Alfred Chłapowski Józef Raczyński Stanisław Janicki Władysław Kiernik Józef Raczyński Aleksander Raczyński Karol Niezabytowski Wiktor Leśniewski Leon Janta-Połczyński Seweryn Ludkiewicz
Ministrowie reform rolnych^[C]	Stanisław Osiecki Zdzisław Ludkiewicz Stanisław Janicki Wiesław Kopczyński Józef Radwan Józef Raczyński Witold Staniewicz Leon Kozłowski Seweryn Ludkiewicz
Ministrowie rolnictwa i reform rolnych^[D]	Seweryn Ludkiewicz Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Juliusz Poniatowski

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne