Alfred Freudenheim
Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1928 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 lipca 1999 |
Zawód | |
Lata aktywności | 1966–1993 |
Alfred Freudenheim (ur. 5 kwietnia 1928 w Turynie, zm. 4 lipca 1999 w Warszawie) – polski aktor niezawodowy, występujący w filmach w drugoplanowych i epizodycznych rolach postaci charakterystycznych.
Życiorys
Zawodowo związany był z branżą muzyczną. Pracował w Zjednoczonych Przedsiębiorstwach Rozrywkowych, w latach 70. był organizatorem koncertów i dyskotek. Przez pewien czas był menedżerem zespołu Trubadurzy[1]. Jako aktor na swoim koncie ma ponad czterdzieści ról filmowych, z których najbardziej znane są te zagrane w latach siedemdziesiątych: pułkownika milicji w Przepraszam, czy tu biją? Marka Piwowskiego oraz role w filmach kina moralnego niepokoju – Barwach ochronnych Krzysztofa Zanussiego i Wodzireju Feliksa Falka. W roku 1978 wystąpił także jeden raz w Teatrze Telewizji w sztuce Kłopoty to moja specjalność wyreżyserowanej przez Marka Piwowskiego[2].
Filmografia
- 1966: Kochajmy syrenki jako bramkarz w restauracji
- 1968: Hasło Korn jako zabójca Janika
- 1976: Przepraszam, czy tu biją? jako pułkownik MO Kubiak
- 1976: Daleko od szosy (serial tv) jako kierownik (odc. 1 Szpaki)
- 1976: Barwy ochronne jako przedstawiciel władz
- 1977: Wodzirej jako kierownik „Estrady”
- 1977: Śmierć prezydenta jako arcybiskup Adam Sapieha
- 1977: Rekord świata jako prezes
- 1977: Poza układem jako Fredzio Turski, trener reprezentacji narodowej
- 1977: Ostatnie okrążenie jako gestapowiec
- 1978: Kłopoty to moja specjalność (Teatr TV) jako Marty Estel
- 1978: Akwarele jako kierownik „Estrady”
- 1979: Tajemnica Enigmy (serial tv) jako oprawca Alojz, „współpracownik” Hoegera (odc. 8 Smak zwycięstwa)
- 1980: Przed odlotem jako adiunkt, kolega Wareckiego
- 1980: Ciosy
- 1981: Spokojne lata jako Gustaw
- 1981: Pogotowie przyjedzie jako prokurator
- 1981: Paragraf 4 jako pułkownik
- 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (serial tv) jako landrat na linii frontu (odc. 3 Nowa broń szwoleżerów)
- 1981: Był jazz jako kierownik lokalu
- 1982: Prognoza pogody jako prezes firmy produkującej trumny
- 1982: Klakier jako sąsiad Poli i Jerzyka w lokalu
- 1983: To tylko rock jako redaktor naczelny w TV
- 1983: Szkatułka z Hongkongu jako komisarz Ratschak
- 1983: Sny i marzenia jako komisarz Rebko, kierownik Karolaka
- 1983: Piętno jako sędzia
- 1983: Nadzór jako naczelnik więzienia
- 1984: Umarłem, aby żyć jako tajniak w kawiarni
- 1984: Smażalnia story jako kierownik POM
- 1984: Pan na Żuławach (serial tv) jako Kuczyński, sekretarz KW PZPR (odc. 5–8 i 11)
- 1984: O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji jako nadzorca wydający suchary
- 1986: Kurs na lewo jako urzędnik rozdzielający towar
- 1987: Sonata marymoncka jako aresztujący grupę Kibały
- 1988: Piłkarski poker jako znajomy Łapińskiego
- 1988: Pan Kleks w kosmosie jako admirał floty kosmicznej
- 1989: Co lubią tygrysy jako mąż badylary
- 1989: Powrót wabiszczura jako Szrama
- 1989: Janka (serial tv) jako właściciel kruka na jarmarku (odc. 7)
- 1989: Bal na dworcu w Koluszkach jako sędzia
- 1990: Europa, Europa
- 1992: Enak jako oficer milicji
- 1993: Mięso (Ironica) jako milicjant na mównicy
Przypisy
- ↑ Maria Szabłowska, Krzysztof Krawczyk: Ludzkie gadanie. Życie, rock and roll i inne nałogi. Kraków: Znak, 2013.
- ↑ Alfred Freudenheim, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2016-04-04] .
Bibliografia
- Alfred Freudenheim w bazie filmpolski.pl
- Alfred Freudenheim w bazie IMDb (ang.)
- Alfred Freudenheim w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Alfreda Freudenheima na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera S-IV-4, rząd 1, grób 13)