Alfred Hugon Figaszewski

Alfred Hugon Figaszewski
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

21 października 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1939
Warszawa

Prefekt państwowych szkół średnich w Katowicach
Okres sprawowania

1930–1936

Proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Brześciu nad Bugiem
Okres sprawowania

1938–1939

Wyznanie

luteranizm

Kościół

Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP

Ordynacja

5 października 1930 w Warszawie

Alfred Hugon Figaszewski
Ilustracja
kapelan kapelan
Data i miejsce urodzenia

21 października 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1939
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1918–1939

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX

Stanowiska

szef duszpasterstwa ewangelicko-augsburskiego okręgu korpusu

Główne wojny i bitwy

Wojna polsko-ukraińska
Wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Odznaka pamiątkowa „Orlęta” Odznaka 36pp
Konsekracja kościoła ewangelicko-augsburskiego w Brześciu nad Bugiem. Widoczny ks. Alfred Figaszewski

Alfred Hugon Figaszewski (ur. 21 października 1899 w Warszawie, zm. 1 sierpnia 1939 tamże) – polski pastor luterański, kapelan, działacz patriotyczny, współzałożyciel tygodnika „Ewangelik Górnośląski” poświęconego problemom polskich ewangelików na Górnym Śląsku, kapelan Wojska Polskiego.

Życiorys

Ksiądz Figaszewski urodził się 21 października 1899 roku jako syn Alfreda Karola (1870–1941). W roku 1918 ukończył warszawskie Gimnazjum im. Mikołaja Reja, po czym zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Warszawskiego.

Studia filozoficzne przerwał 11 listopada 1918 i zaciągnął się jako ochotnik do 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Rok później wziął udział w walkach przeciwko Ukraińcom w Galicji Wschodniej. Następnie ukończył szkołę telefoniczną we Lwowie w stopniu kaprala i został przydzielony do batalionu zapasowego 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w charakterze instruktora. Od 6 sierpnia do 1 października 1919 roku był uczniem 17. klasy Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[1][2]. Po ukończeniu szkolenia, w stopniu plutonowego, został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Saperów w Warszawie. Do lipca 1920 roku pracował jako działacz plebiscytowy na Mazurach. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył w obronie Warszawy[1].

W roku 1921 zapisał się na Wydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1926–1927 podróżował po Europie. Przebywał w Strasburgu, gdzie m.in. uczęszczał na wykłady Paula Sabatiera. We Francji działał patriotyczne w Kole Studentów Polaków. Latem 1927 przez 3 miesiące prowadził kolonie dla chłopców w Magny-en-Vexin. Zwiedzał wydziały teologiczne uniwersytetów w Montpellier, Bazylei i Wiedniu. W drodze powrotnej do Polski odwiedził również Czechosłowację.

W roku 1930 ukończył studia teologiczne. W tym samym roku, 5 października, został ordynowany na pastora Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Następnie wysłany do pracy duszpasterskiej na Górny Śląsk sprawował posługę wśród polskich ewangelików, krzewiąc wartości patriotyczne. W ramach pracy duszpasterskiej pełnił także funkcję prefekta szkół średnich. W roku 1931 został mianowany ewangelickim kapelanem pomocniczym górnośląskich jednostek wojskowych. Rok później współtworzył tygodnik ewangelicki „Ewangelik Górnośląski”, którego był redaktorem przez 3 lata. W czasie swojej pracy na Śląsku spotykał się z szykanami ze strony Niemców. Ze względu na negatywną recepcję ze strony niemieckich luteran, aby zachować jedność i pokój pomiędzy śląskimi ewangelikami, ksiądz Figaszewski opuścił tereny Górnego Śląska.

Z dniem 11 grudnia 1935 roku został powołany do służby czynnej, przemianowany na kapelana zawodowego i do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko szefa duszpasterstwa wojskowego wyznania ewangelicko-augsburskiego[1]. Z pomocą żołnierzy i ewangelików z całej Polski doprowadził do wybudowania kościoła ewangelicko-augsburskiego w Brześciu. Za swoje osiągnięcia w pracy w Brześciu został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. W roku 1939, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, wyjechał na kurację do Ciechocinka. Zmarł w szpitalu w Warszawie 1 sierpnia w wieku 39 lat. Został pochowany 4 sierpnia 1939 roku na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (sektor Al34-1-5)[3].

Według niepotwierdzonych informacji został pośmiertnie awansowany do stopnia starszego kapelana[4].

Był mężem Marii z Chałasińskich (1903–1962). Jego syn, Alfred Figaszewski (1924–2020), również został ewangelickim duchownym.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Rej 2000 ↓, s. 135.
  2. Księga pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów szkół piechoty polskiej, Szkoła Podchorążych Piechoty, Ostrów-Komorowo 1930, s. 304.
  3. Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie - wyszukiwarka osób pochowanych, wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2021-02-13].
  4. Rej 2000 ↓, s. 136 autor, konsekwentnie, w całej pracy nie posługuje się obowiązującą w II RP tytulaturą duchowieństwa wojskowego, lecz ich odpowiednikami - stopniami oficerskimi w wojsku.
  5. M.P. z 1939 r. nr 185, poz. 457 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  6. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 470 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

  • R. Danielczyk „Ś.p. Ksiądz Alfred Figaszewski”, [w:] „Ewangelik Górnośląski”, rok VIII, nr 33, Katowice: Towarzystwo Polaków Ewangelików na Górnym Śląsku, 1939, s. 274–275.
  • E. Kneifel, Die Pastoren der Evangelisch-Augsburgischen Kirche in Polen, Eging: Selbstverlag des Verfassers, s. 86–87.
  • Krzysztof Jan Rej: Ewangelicka służba duszpasterska w Wojsku Polskim 1919–1950. Warszawa: Wydawnictwo Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, 2000.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Srebrny Krzyż Zasługi 2r BAR.svg
Baretka: Srebrny Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) – III RP (1992).
AlfredHugonFigaszewski1.jpg
Ks. Alfred Hugon Figaszewski w mundurze Wojska Polskiego w stopniu kapitana (kapelana)
POL Medal Za Długoletnią Służbę Brązowy BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Odznaka 36pp.jpg
Autor: Anwit, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka 36 pp
AlfredHugonFigaszewski2.jpg
Ks. Alfred Hugon Figaszewski w todze pastorskiej
FigaszewskiBrzescnadBugiem.jpg
Ks. Alfred Hugo Figaszewski podczas konsekracji kościoła ewangelickiego w Brześciu
POL Odznaka Honorowa Orląt.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka honorowa "Orląt Lwowskich"