Alfred Narloch
| |||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1927 Świętochłowice | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 172 cm[1] | ||||||||||||||||
| Pozycja | obrońca | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Alfred Narloch (ur. 13 marca 1927 w Świętochłowicach) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, trener. Zawodnik Polonii Bytom.
Kariera piłkarska
Alfred Narloch karierę piłkarską spędził w Polonii Bytom, w której grał w 1949–1957, rozegrał 106 meczów w ekstraklasie, w których zdobył 8 goli, a także miał duży udział w pierwszych sukcesach Królowej Śląska. Debiut w ekstraklasie zaliczył 27 marca 1949 roku przegranym 1:2 meczu u siebie z Polonią Warszawa[2]. W sezonie 1949 zajmując przedostatnie – 11. miejsce, spadł z ekstraklasy, jednak w sezonie 1950 wrócił do niej. W sezonie 1952 zdobył wicemistrzostwo Polski, natomiast w sezonie 1954 zdobył pierwsze w historii klubu mistrzostwo Polski. W sezonie 1955 zajmując przedostatnie – 11. miejsce, ponownie spadł z ekstraklasy, jednak w sezonie 1956 ponownie wrócił do niej. Ostatni w ekstraklasie rozegrał 21 sierpnia 1957 roku na Stadionie Śląskim w Chorzowie w wygranym 4:1 meczu wyjazdowym z Ruchem Chorzów[3].
Kariera trenerska
Alfred Narloch był trenerem Polonii Bytom.
Kariera reprezentacyjna
Alfred Narloch 25 kwietnia 1953 roku rozegrał nieoficjalny mecz w reprezentacji Polski na Stadionie Ruchu Chorzów w Chorzowie w wygranym 3:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Śląska[4][5].
Ponadto w latach 1952–1953 rozegrał 2 mecze w reprezentacji Śląska. Debiut zaliczył 24 sierpnia 1952 roku na Stadionie Ruchu Chorzów w Chorzowie w wygranym 5:1 meczu towarzyskim z reprezentacją Pekinu, zastępując w drugiej połowie Huberta Banisza[6]. Ostatni mecz rozegrał 13 września 1953 roku na Stadionie Polonii Bytom w Bytomiu w zremisowanym 3:3 meczu towarzyskim z reprezentacją Polski B, w którym po pierwszej połowie został zastąpiony przez Czesława Szuszczyka[7][5].
Statystyki
Reprezentacyjne
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Gole |
|---|---|---|---|
 Śląsk | 1952 | 1 | 0 |
| 1953 | 2 | 0 | |
| Łącznie | 3 | 0 | |
 Polska (nieoficjalny) | 1953 | 1 | 0 |
| Łącznie | 1 | 0 | |
| Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Śląsk | ||||||
| Lp. | Data | Miasto | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | Uwagi |
| 1. | 24.08.1952 | Chorzów |  Pekin | Mecz towarzyski | ||
| 2. | 13.09.1953 | Bytom | Polska B | Mecz towarzyski | ||
| Polska (nieoficjalny) | ||||||
| Lp. | Data | Miasto | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | Uwagi |
| 1. | 25.04.1953 | Chorzów | Śląsk | Mecz towarzyski | ||
Sukcesy
- Polonia Bytom
- Mistrzostwo Polski: 1954
- Wicemistrzostwo Polski: 1952
- Awans do ekstraklasy: 1950, 1956
Przypisy
- ↑ Alfred Narloch w bazie 90minut.pl
- ↑ 1949-03-27 Polonia Bytom - Polonia Warszawa 1-2
- ↑ 1957-08-21 Ruch Chorzów - Polonia Bytom 1-4
- ↑ 1953-4-25 Reprezentacja Śląska – Polska 2-3 [data dostępu: 2020-08-30]
- ↑ a b Jak Górny Śląsk grał z reprezentacją Polski [data dostępu: 2006-12-06]
- ↑ Jedenaście śląskich hitów, czyli najciekawsze mecze reprezentacji Górnego Śląska [data dostępu: 2006-12-07]
- ↑ 1953-9-13 Reprezentacja Śląska – Polska B 3-3 [data dostępu: 2020-08-30]
Linki zewnętrzne
- Alfred Narloch w bazie Wikiliga.pl
- Alfred Narloch w bazie 90minut.pl
- Alfred Narloch w bazie Polska-piłka.pl
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the Prussian province of Upper Silesia; Ratio (2:3)
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
