Alfred Niemirski

Alfred Niemirski
Prawdziwe imię i nazwiskoAlfred Silberstein
Data i miejsce urodzenia27 marca 1879
Warszawa
Data śmiercibd.
Zawódproducent filmowy, reżyser, scenarzysta
Lata aktywności1911–1939

Alfred Niemirski właśc. Alfred Silberstein (ur. 27 marca 1879 w Warszawie, zm. bd.) – polski producent, reżyser i scenarzysta filmowy.

Życiorys

Urodził się 27 marca 1879 w Warszawie, w rodzinie Dawida Silbersteina i Emilii z Batavia'ów. Ukończył szkołę średnią Pankiewicza w Warszawie[1]. Uważany za jednego z pionierów polskiej kinematografii. W 1909 roku wraz z Aleksandrem Hertzem założył wytwórnię filmową Sfinks, która wyprodukowała m.in. takie obrazy jak Meir Ezofowicz (1911, reż. Józef Ostoja-Sulnicki) czy Niewolnica zmysłów z Polą Negri (1914, reż. Jan Pawłowski).

Po zakończeniu I wojny światowej Niemirski nadal działał w branży filmowej, zakładając wraz Juliuszem Zagrodzkim spółkę Lux, zajmującą się dystrybucją w Polsce filmów produkcji francuskiej, włoskiej i amerykańskiej. Na początku lat 20. XX wieku wyjechał do Berlina, gdzie pracował w firmie Lloyd-Film. Do Polski powrócił w 1927 roku, zakładając wytwórnię filmową Star-Film, która zrealizowała trzy duże produkcje filmowe: Mogiła nieznanego żołnierza (1927, reż. Ryszard Ordyński), Pan Tadeusz (1928, reż. Ryszard Ordyński) oraz Szlakiem hańby (1929, reż. Mieczysław Krawicz i Alfred Niemirski). W 1932 Niemirski próbował swoich sil jako reżyser, kręcąc film Biała trucizna. Następnie do 1939 roku pracował jaki kierownik produkcji w różnych wytwórniach filmowych (The Warsaw United Producers, Parlofilm, Elektra-Film). Był prezesem Związku Przemysłowców Filmowych[1].

Jego dalsze losy nie są znane.

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 211. [dostęp 2021-08-19].

Bibliografia

Linki zewnętrzne