Alfred Pellicer Muñoz

Błogosławiony
Alfred Pellicer Muñoz OFM
Alfredo Pellicer Muñoz
męczennik
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1914
Bellreguart

Data i miejsce śmierci

4 października 1936
pod Gandią

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

11 marca 2001
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

4 października i 22 września (w grupie 233 męczenników)

Szczególne miejsca kultu

Bellreguart w Walencji

Alfred Pellicer Muñoz OFM, (hiszp.) Alfredo Pellicer Muñoz (10 kwietnia 1914 w Bellreguart, zm. 4 października 1936 pod Gandią) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, brat zakonny z zakonu franciszkanów, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej[1][2][3].

Życiorys

Na chrzcie otrzymał imię Jaime[2]. Wychowywany w rodzinie o zakorzenionych tradycjach chrześcijańskich podjął naukę w szkole franciszkańskiej w Benisie[2]. Wstąpił do zakonu 25 sierpnia 1930 r. w klasztorze w Gilet przyjmując imię zakonne Alfred i 4 lipca 1936r. złożył tam profesję zakonną[1]. Studia teologiczno - filozoficzne, które podjął w seminarium duchownym w Onteniente przerwał po wybuchu wojny domowej w Hiszpanii[1]. Przed prześladowaniami schronił się w rodzinnym domu i tam 4 października został aresztowany przez milicję w trakcie odmawiania modlitwy różańcowej[1]. Gdy odrzucił propozycję wyrzeczenia się wiary[2] rozstrzelany został tego samego dnia[1] o godzinie trzeciej po południu pod miejscowością Gandia[4]. O śmierci za wiarę mówił do matki:

Mamo, czy wiesz, jakie to chwalebne być męczennikiem? Myślę, że to jest mój los i będzie to moją największą radością.

[1]


Alfreda Pellicer Muñoza pochowano na cmentarzu w Gandii, a po zakończeniu wojny relikwie przeniesiono na cmentarz w Bellreguart[2]. Translacji do kościoła parafialnego dokonano przed beatyfikacją[5].

Proces informacyjny odbył się w Walencji w latach 1966-1969[1]. Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy, pierwszych wyniesionych na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu[2].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dies natalis (4 października), a także w grupie męczenników 22 września[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 400. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ a b c d e f g Fabio Ardino: Beato Alfredo Pellicer Munoz Religioso e martire. 2006-10-26. [dostęp 2013-06-03]. (wł.).
  3. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ Beato Alfredo Pellicer Muñoz. www.ofmval.org.- Franciscanos de Valencia.. [dostęp 2013-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-28)]. (hiszp.).
  5. ↑ Estos tres beatos son: Plácido García Gilabert, Alfredo Pellicer Muñoz y Salvador Mollar Ventura y de ellos quiero escribir en el artículo de hoy.. 6 lipca 1912. [dostęp 2013-06-03]. (hiszp.).