Alfred Rahlfs

Alfred Rahlfs
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1865
Linden

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1935
Getynga

Zawód, zajęcie

teolog i orientalista

Alfred Rahlfs (ur. 29 maja 1865 w Linden (obecnie dzielnica Hanoweru), zm. 8 kwietnia 1935 roku w Getyndze) – niemiecki ewangelicki teolog i orientalista. Jeden z pionierów historyczno-krytycznego badania Septuaginty.

Rozwój naukowy

Alfred Rahlfs był uczniem Paula Antona de Lagarde, u którego na uniwersytecie w Getyndze studiował teologię i orientalistykę, a w 1887 roku został tam doktorem filozofii. Od 1901 roku był tam profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie Starego Testamentu, a od 1919 roku profesorem zwyczajnym.

Göttinger Septuaginta-Unternehmen

Alfred Rahlfs prowadził badania Septuaginty, starożytnego przekładu Starego Testamentu na język grecki. Pod wpływem swojego nauczyciela Lagarda sporządził solidne naukowo-krytyczne wydanie tego pierwszego tłumaczenia Biblii. To wydanie świadczy nie tylko o trudnym do przecenienia znaczeniu historii prądów intelektualnych i kulturowych Septuaginty, lecz ma fundamentalne znaczenie dla badania hebrajskiego Starego Testamentu.

Aby mógł podołać tak wielkiemu przedsięwzięciu naukowemu i logistycznemu, w roku 1907 razem z Rudolfem Smendem wysłali prośbę o utworzenia instytutu do Preußisches Ministerium der Geistlichen, Unterrichts- und Medicinalangelegenheiten i w 1908 roku za zgodą ministerstwa powstał instytut Göttinger Septuaginta-Unternehmen. Pod kierownictwem Rahlfsa (1908-1933) położone zostały podstawy do historyczno-krytycznego wydania Septuaginty. Dla uporządkowania zgromadzonych w Getyndze fotografii, mikrofilmów i manuskryptów wprowadził Rahlfs-Nummer (system numeracji rękopisów Septuaginty), które stały się standardem międzynarodowym. Jeszcze za jego życia instytut Göttinger Septuaginta-Unternehmen opublikował trzy pierwsze tomy Psalmi cum Odis, Ruth, Genesis. W międzyczasie ukończono około dwie trzecie tomów edycji editio maior.

Publikacje

Liczne publikacje Alfreda Rahlfsa skupiają się wokół badań Septuaginty. Poprzez jego osobistą znajomość rękopisów jego rozprawy mają do dzisiaj wpływ na badania historyczno-krytyczne tekstu i badanie historii Septuaginty.

Duże znaczenie ma podręczne wydanie Septuaginty, które Rahlfs wydał w 1935 roku i którego nowe wydania wciąż się ukazują. Wydanie to świadczy o tym, że zdawał sobie sprawę, że pełne wydanie zajmie wiele lat (do dzisiaj jest nieukończone). Podręczne wydanie Rahlfsa stało się standardowym dziełem i będzie takim dopóty, dopóki nie ukaże się pełne wydanie.

Wydania

  • Alfred Rahlfs (red.): Septuaginta, id est Vetus Testamentum Graece iuxta LXX interpretes; Stuttgart 1935, liczne wznowienia, ostatnie: Editio altera quam recognovit et emendavit Robert Hanhart; Stuttgart 2006
  • Alfred Rahlfs, Verzeichnis der griechischen Handschriften des Alten Testaments, für das Septuaginta-Unternehmen, Göttingen 1914.
  • Göttinger Akademie der Wissenschaften (red.): Vetus Testamentum Graecum auctoritate Academiae Scientiarum Gottingensis editum; Göttingen 1931 i późniejsze.
  • Alfred Rahlfs (red.): Das Buch Ruth griechisch als Probe einer kritischen Handausgabe der Septuaginta. Privileg. Württ. Bibelanstalt, Stuttgart 1922.

Bibliografia

  • Klaus-Gunther Wesseling: RAHLFS, Alfred. w: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). tom 7, Bautz, Herzberg 1994, ISBN 3-88309-048-4, strony 1267–1269.

Linki zewnętrzne