Alfred Szklarski
Alfred Szklarski (rzeźba w katowickiej Galerii Artystów) | |
Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1912 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 9 kwietnia 1992 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Odznaczenia | |
Alfred Szklarski (ur. 21 stycznia 1912 w Chicago, zm. 9 kwietnia 1992 w Katowicach) – polski pisarz specjalizujący się w literaturze podróżniczo-przygodowej dla młodzieży, popularyzator wiedzy o polskich podróżnikach i przyrodnikach, redaktor literacki. Autor cyklu powieści o Tomku Wilmowskim. Publikował także pod pseudonimami Alfred Bronowski, Fred Garland, Alfred Murawski, Roman Szklarski oraz Henryk Szklarski.
Życiorys
Urodził się 21 stycznia 1912 w Chicago[1], w Stanach Zjednoczonych jako syn Andrzeja Szklarskiego, działacza Organizacji Bojowej PPS zmuszonego w 1908 do emigracji, oraz Marii z domu Karkosik. W 1922 powrócił z matką i siostrą do Polski, ale z powodów ekonomicznych wyjechał do USA w 1923[2]. W Nowym Jorku uczęszczał do szkół parafialnych pod wezwaniem Świętej Trójcy oraz św. Stanisława Kostki[3].
Jako czternastolatek przeniósł się wraz z matką do Polski. Od 1928 mieszkał w rodzinnym mieście matki – Włocławku, gdzie uczył się w Gimnazjum im. Jana Długosza. Wstąpił do Legionu Młodych i w 1930 zdał egzamin maturalny. W latach 1930-1931 odbył kurs przygotowawczy w Szkole nauk Politycznych[4]. Po śmierci matki w 1932 przeniósł się do Warszawy[5], gdzie w latach 1932–1938 studiował w Szkole Nauk Politycznych na Wydziale Konsularno-Dyplomatycznym. W czasie studiów poznał swoją przyszłą żonę Krystynę, którą poślubił 1 października 1939 w Warszawie[6].
W latach okupacji pod pseudonimem Alfred Murawski opublikował erotyczne powieści dla dorosłych: Miłość marynarza i Piękna nieznajoma[7], a pod pseudonimem A. Murawski opublikował trzy przygodowe powieści dla dorosłych: Żelazny pazur (1942), Krwawe diamenty (1943) i Tajemnica grobowca (1944). Powieści te były drukowane w polskojęzycznych pismach wydawanych przez okupanta. Od sierpnia 1944 był żołnierzem Armii Krajowej, pod pseudonimem „Szklarz” brał udział w powstaniu warszawskim. Następnie przez kilka miesięcy mieszkał w Krakowie, a od lutego 1945, aż do śmierci, w Katowicach.
W 1949 za publikacje w gadzinówkach został skazany na karę 8 lat więzienia. W 1951 jego utwory pisane pod pseudonimem Alfred Bronowski zostały wycofane z polskich bibliotek oraz objęte cenzurą[8]. Zwolniono go z więzienia na mocy amnestii w 1953[7]. W latach 1954–1977 pracował jako redaktor w katowickim wydawnictwie „Śląsk”.
Od 1957 nakładem tego wydawnictwa ukazywały się kolejne powieści z cyklu o Tomku Wilmowskim, a w latach siedemdziesiątych trylogia Złoto Gór Czarnych, napisana wspólnie z żoną[1]. Pod pseudonimem Alfred Bronowski publikował powieści sensacyjne[1].
Zmarł 9 kwietnia 1992 w Katowicach[1].
Życie prywatne
Z żoną Krystyną mieli córkę Bożenę[6] i syna Andrzeja[9].
Nagrody i odznaczenia
Był laureatem wielu nagród literackich i odznaczeń, między innymi „Orlego Pióra” (1968), Orderu Uśmiechu (1971) oraz Nagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży (1973, 1987). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Twórczość
Cykl powieści o Tomku Wilmowskim
- Tomek w krainie kangurów (Katowice 1957, Wyd. Śląsk)
- Przygody Tomka na Czarnym Lądzie (Katowice 1958, Wyd. Śląsk; nowy wydawca stosuje od 1991 tytuł Tomek na Czarnym Lądzie)
- Tomek na wojennej ścieżce (Katowice 1959, Wyd. Śląsk)
- Tomek na tropach Yeti (Katowice 1961, Wyd. Śląsk)
- Tajemnicza wyprawa Tomka (Katowice 1963, Wyd. Śląsk)
- Tomek wśród łowców głów (Katowice 1965, Wyd. Śląsk)
- Tomek u źródeł Amazonki (Katowice 1967, Wyd. Śląsk)
- Tomek w Gran Chaco (Katowice 1987, Wyd. Śląsk)
- Tomek w grobowcach faraonów (1994, tom wydany pośmiertnie, dokończony przez ks. Adama Zelgę na podstawie notatek pozostawionych przez autora).
- Tomek na Alasce (2021, tom wydany pośmiertnie, dokończony przez Macieja Dudziaka na podstawie notatek pozostawionych przez autora)[10].
Złoto Gór Czarnych
Razem z żoną Krystyną Szklarską:
- Tom I – Orle pióra (Katowice 1974, Wyd. Śląsk)
- Tom II – Przekleństwo złota (Katowice 1977, Wyd. Śląsk)
- Tom III – Ostatnia walka Dakotów (Katowice 1979, Wyd. Śląsk)
Pozostałe
Jako A. Murawski:
- Wróżba (debiut pisarza, 1939)
- Kulisy sławy (1941)
- Lot do dżungli (1941)
- Przygoda w Szanghaju (1942)
- W szponach gangsterów (powieść kryminalna, 1942)
- Krystyna (1942)
- Szukam mężczyzny – (powieść współczesna, 1942)
- Żelazny pazur (1942)
- Krwawe diamenty (1943)
- Tajemnica grobowca (1944)
- Z dni grozy – Konająca stolica (1944)
Jako Roman Szklarski:
- Pilotka i miłość (1940)
Jako Alfred Bronowski:
- Gorący ślad. Współczesna powieść sensacyjna (1946)
- Trzy siostry. Powieść (1946)
- Cień na murze (1946)
- Błędne ognie. Opowieść współczesna z życia górników (1947)
- Nie czekaj na mnie. Powieść współczesna (1947)
- Ludzie bez nazwisk (1947)
jako Fred Kid:
- Tajemnica Ituri (1947)
- Ostatni skalp Nawaja (1947)
- Piraci ringu (1948)
oraz:
- Tomek w tarapatach (1948, pod ps. Fred Garland)
- Sobowtór profesora Rawy (1963, powieść science fiction dla młodzieży)
Upamiętnienie
Jest patronem następujących polskich szkół:
- Szkoła Podstawowa nr 29 im. Alfreda Szklarskiego w Dąbrowie Górniczej i Gimnazjum nr 7 im. Alfreda Szklarskiego w Dąbrowie Górniczej (Zespół Szkół nr 3 w Dąbrowie Górniczej, ul. Morcinka)
- Gimnazjum nr 3 im. Alfreda Szklarskiego w Katowicach
- Szkoła Podstawowa nr 15 im. Alfreda Szklarskiego w Mysłowicach
- Szkoła Podstawowa nr 32 im. Alfreda Szklarskiego w Rybniku
- Szkoła Podstawowa nr 13 im. Alfreda Szklarskiego w Rudzie Śląskiej
- Szkoła Podstawowa im. Alfreda Szklarskiego w Sarnowie
- Szkoła Podstawowa nr 6 im. Alfreda Szklarskiego w Orzeszu
- Szkoła Podstawowa im. Alfreda Szklarskiego w Koziegłowach
Przypisy
- ↑ a b c d Szklarski Alfred, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-04-29] .
- ↑ Molenda 2022 ↓, s. 47.
- ↑ Molenda 2022 ↓, s. 55-56.
- ↑ Molenda 2022 ↓, s. 67.
- ↑ Molenda 2022 ↓, s. 62-63.
- ↑ a b Tomek z ulicy Jordana. [dostęp 2016-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)].
- ↑ a b Anna Malinowska. Rozmowa z prof. Krzysztofem Kłosińskim: Siłą książek Alfreda Szklarskiego jest marzenie. „Gazeta Wyborcza”, 2014-04-25.
- ↑ Cenzura PRL. Wykaz książek podlegających niezwłocznemu wycofaniu 1 X 1951 r. posł. Zbigniew Żmigrodzki. Nortom: Wrocław, 2002, s. 7. ISBN 83-85829-88-1.
- ↑ Molenda 2022 ↓, s. 397.
- ↑ https://rewolucja.co.uk/9788328715950/tomek-na-alasce
Bibliografia
- Jarosław Molenda: Alfred Szklarski sprzedawca marzeń. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-517-7.
- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 111, 112. ISBN 83-60353-11-5.
- Kłosiński Krzysztof, Pierwszy „Tomek”. Egzotyzm po polsku, Guliwer, 1997, nr 4, s. 10–17.
- Kaczmarek Romuald, Podróże z Tomkiem Wilmowskim, „Reporter. Czasopismo Stowarzyszenia Rozwoju Ziemi Pajęczańskiej”, 2000, nr 9, s. 8–9.
- Kaczmarek Romuald, W ósmą rocznicę śmierci Alfreda Szklarskiego, Guliwer, 2000, nr 3, s. 83–86.
- Studentkowska-Piątkowska Bożena, Alfred Szklarski na szlaku odwagi, lojalności i patriotyzmu, Guliwer, 2004, nr 1, s. 9–15.
- Sławomir Bobowski , Nie tylko przygoda. Polskie powieści indiańskie dla młodzieży w perspektywie etnologicznej, Wrocław: Ofic. Wyd. Atut, 2012, ISBN 978-83-7432-786-2, OCLC 804954834 .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Michał Bulsa, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica pamiątkowa, przedstawiająca pisarza Alfreda Szklarskiego, odsłonięta 9 września 2011 na placu Grunwaldzkim w Katowicach, w Galerii Artystycznej.
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Alfreda Szklarskiego na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach
Baretka: Order Uśmiechu.