Alfred Wiślicki

Alfred Tadeusz Wiślicki
Data urodzenia

12 lutego 1913

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1995
Warszawa

prof. dr hab. inż. nauk technicznych
Specjalność: mechanika (mechanizacja budownictwa i maszyn budowlanych
Politechnika

Warszawska

Instytut

Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego,
Muzeum Techniki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Wiślickich na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie

Alfred Tadeusz Wiślicki (ur. 12 lutego 1913, zm. 19 listopada 1995 w Warszawie) – polski profesor nauk technicznych żydowskiego pochodzenia, wieloletni pracownik Politechniki Warszawskiej i Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego[1]; założyciel Polskiego Towarzystwa Historii Techniki i jego prezes, od rozpoczęcia działalności PTHT (1984) do śmierci[2]. W roku 1957 pełnił również funkcję dyrektora Muzeum Techniki w Warszawie[3].

Życiorys

Syn Wacława Wiślickiego (1882–1935) i Natalii z domu Oryng (1885–1967). Pochowany jest obok żony Cesi Janiny z domu Królikowskiej (1916–1995) na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 8, rząd 14)[4].

Na jesieni 1939 przedostał się na Wschód, gdzie pracował m.in. jako mechanik w miejscowości Marks pod Saratowem. Był przypuszczalnie (jak podaje Bolesław Orłowski[5]) autorem pierwszej odezwy do utworzenia polskiego wojska przy Armii Czerwonej, zamieszczonego w „Nowych Widnokręgach”. Następnie służył w 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty i jako inspektor w stopniu kapitana w Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego przy 1 Armii WP w ZSRR. Od lipca 1944 podlegały mu wszystkie Grupy operacyjne, jakie formował Komitet Ekonomiczny RM PKWN i Ministerstwa Przemysłu na terenie kraju w celu zabezpieczenia mienia przemysłowego przed dewastacją i wywózką do ZSRR[5].

Twórczość

Alfred Wiślicki wydał kilkanaście książek z dziedziny mechaniki i mechanizacji budownictwa[6]:

  • 1973 – Kierunki rozwoju maszyn i mechanizacji robót ziemnych
  • 1976 – Rozwój koparek w przekroju historycznym
  • 1977 – Metodyka prognozowania i programowania rozpoznawczego mechanizacji budownictwa
  • 1978 – Kompleksowa metoda oceny wykorzystania maszyn podstawowych w budownictwie
  • 1978 – The bulldozer-tracklayer-soil system: dependence of bulldozer blade and locomotion-set performance
  • 1986 – Prawidłowości rozwojowe mechanizacji budownictwa
  • 1995 – Historia koparek i pogłębiarek do początków XX wieku

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Prof. Alfred Tadeusz Wiślicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-11-08].
  2. ↑ Zdzisław Mikulski. 20 lat Polskiego Towarzystwa Historii Techniki (1983–2003). „Rocznik PTHT”. IV (2002–2004), s. 113–118, 2005. 
  3. ↑ Muzeum Techniki. warszawa.gdzieco.pl. [dostęp 2013-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (pol.).
  4. ↑ Baza danych nagrobków cmentarzy żydowskich w Polsce > Cmentarz żydowski w Warszawie (Wola) > Wiślicki, Alfred Tadeusz. [dostęp 2013-11-08]. (pol.).
  5. ↑ a b Bolesław Orłowski: Alfred Tadeusz Wiślicki (1913-1995), Kwartalnik Historii Nauki i Techniki, 1996, nr 41/2, s. 137-140
  6. ↑ Oferta wydawnicza. [w:] Strona internetowa IMBiGS [on-line]. imbigs.pl. [dostęp 2013-11-09]. (pol.).
  7. ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 196
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 95, poz. 1248
  9. ↑ M.P. z 1955 r. nr 76, poz. 934

Media użyte na tej stronie

Alfred Wiślicki 1.JPG
Autor: Cezary Piwowarski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Alfreda Wiślickiego na Cmentarzu Żydowskim w Warszawie