Alfred Windischgrätz

Alfred Windischgrätz, Alfred Windischgraetz (niem. Alfred Candidus Ferdinand Fürst zu Windisch-Graetz, Graf zu Egloffs und Siggen) (ur. 11 maja 1787 w Brukseli, zm. 21 marca 1862 w Wiedniu) – marszałek polny Armii Cesarstwa Austriackiego.

Życiorys

Od 1804 służył w austriackiej armii. 9 grudnia 1826 został mianowany na stopień generała majora, a 30 marca 1833 na stopień marszałka polnego porucznika[1]. W 1832 był brygadierem, a od następnego roku dywizjonerem w Czechach z siedzibą w Pradze[2][3]. W 1848 stłumił powstanie w Pradze, w czasie którego jego żona padła ofiarą zbłąkanej kuli. Wprowadził stan wojenny na terenie ziem Korony Czeskiej. Następnie został wezwany do Wiednia celem stłumienia tamtejszej rewolucji.

17 października 1848 został mianowany na stopień marszałka polnego[1] i wyznaczony dowódcą wojsk działających przeciwko węgierskim powstańcom. Na jego rozkaz został rozstrzelany polski powstaniec, ks. Edward Jełowicki. 5 stycznia 1849 zajął z rąk powstańców Budapeszt, który następnie okupował, później pobił ich nad Cisą. Z powstańcami dowodzonymi przez Henryka Dembińskiego stoczył nierozstrzygniętą bitwę pod Kápolną. Po niepowodzeniach został odwołany 12 kwietnia 1849.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 203.
  2. ↑ Militär-Schematismus 1843 ↓, s. 44.
  3. ↑ Militär-Schematismus 1844 ↓, s. 43.

Bibliografia

  • Militär-Schematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1843. (niem.).
  • Militär-Schematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1844. (niem.).
  • Mała Encyklopedia Wojskowa t. 3, red. Józef Urbanowicz, Warszawa 1971, s. 471.
  • Kronika Polski red. Andrzej Nowak, Warszawa 2000, s. 452.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • Alfred, Fürst (prince) zu Windischgrätz, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-09-30] (ang.).