Alfred Zaręba

Alfred Zaręba (ur. 10 listopada 1921 w Krakowie, zm. 20 lutego 1988 tamże) – polski językoznawca, slawista, polonista, dialektolog.

Biografia

Studia polonistyczne i slawistyczne podjął na tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim w r. 1942, ukończył je w 1946, stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1951 r. Był lektorem języka polskiego w Lund (Szwecja). Od 1955 r. docent, od 1965 r. profesor. Od 1955 r. kierownik Zakładu Dialektologii Słowiańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Główną dziedziną jego pracy naukowej była dialektologia, a także onomastyka. Najważniejszą pracą jest Atlas językowy Śląska (t. 1–7). Inne ważniejsze publikacje: Nazwy barw w dialektach języka polskiego (1954), Orawskie teksty gwarowe z obszaru Polski i Czechosłowacji (1967), Polskie imiona ludowe, Słownik starych Siołkowic w pow. opolskim (1960)[1].

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].

Przypisy

  1. ↑ Encyklopedia języka polskiego, pod red. Stanisława Urbańczyka, wyd. 2, Ossolineum, Wrocław 1991, s. 395.
  2. ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 327, ISBN 978-83-233-4527-5.