Alfredo Foni

Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alfredo Foni

Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1911 Udine
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1985 Lugano
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1927–1929 Udinese Calcio 1929–1931 S.S. Lazio 1931–1934 Padova Calcio 1934–1947 Juventus F.C.
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1936–1942  Włochy 23 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1947–1948 SSC Venezia 1948–1949 FC Chiasso 1950–1951 UC Sampdoria 1953–1954 Inter Mediolan 1954–1958 Włochy 1960–1961 AS Roma 1961 FC Chiasso 1964–1967 Szwajcaria 1968–1969 Inter Mediolan 1970–1971 AC Bellinzona 1972–1973 AC Mantova 1974–1975 FC Lugano 1976–1977 FC Lugano

Alfredo Foni (ur. 20 stycznia 1911 w Udine, zm. 28 stycznia 1985 w Lugano) – włoski piłkarz i trener.

Kariera

Foni był obrońcą reprezentacji Włoch w latach 30. W 1936 roku zdobył z reprezentacją Włoch złoty medal olimpijski, w 1938 roku znalazł się w kadrze Włoch na mistrzostwa świata. Występował w Udinese Calcio, S.S. Lazio, Padovie Calcio i Juventusie.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej odnosił sukcesy w pracy trenerskiej. Był trenerem Interu Mediolan w latach 1952–1955 i 1968–1969), z którym zdobył mistrzostwo Włoch w 1953 i 1954 roku. Z reprezentacją Szwajcarii uczestniczył w mistrzostwach świata w 1966 roku. Prowadził też Sampdorię i AS Roma.