Alfredo Panzini
Alfredo Panzini (ur. 31 grudnia 1863 w Senigalli, zm. 10 kwietnia 1939 w Rzymie) – włoski pisarz.
W 1929 został członkiem Akademii Włoskiej. Był znawcą kultury starożytnej, w swojej twórczości dał się poznać jako świetny stylista, harmonijnie łączący fantazję i realizm. Pisał nowele, powiastki filozoficzne (m.in. Ksantypa, wł. Santippe 1913, wyd. pol. 1939, Książnica-Atlas), powieści (m.in. Il padrone sono me 1922, z akcentami ostrej ironii), reportaże z podróży (m.in. Latarka Diogenesa, wł. La lanterna di Diogene 1907, wyd. pol. 1939, Książnica-Atlas), a także prace historyczne i krytyczne oraz utwory dla dzieci.
Bibliografia
- Panzini Alfredo. sjp.pwn.pl
Linki zewnętrzne
- Szukam żony (powieść) w bibliotece Polona
- ISNI: 0000 0000 8151 2307
- VIAF: 71475732
- LCCN: n83220444
- GND: 118789546
- BnF: 12396358d
- SUDOC: 033058741
- SBN: IT\ICCU\CFIV\009200
- NLA: 36557026
- NKC: ola2003169737
- DBNL: panz002
- NTA: 070883874
- BIBSYS: 90355771
- CiNii: DA07889596
- Open Library: OL130319A
- PLWABN: 9810591482305606
- NUKAT: n99092884
- NLI: 000103162
- LNB: 000150049
- NSK: 000060733
- CONOR: 19644259
- ΕΒΕ: 169058
- LIH: LNB:Bs9U;=Bp
- WorldCat: lccn-n83220444
Media użyte na tej stronie
Alfredo Panzini, Il libro dei morti e dei vivi ed. 1932, I tre re con Gelsomino buffone del re, ed. 1926, Il padrone sono me!, ed. 1925, I giorni del sole e del grano ed. 1929.