Algérien (1901)
| ||
 Model okrętu | ||
| Klasa | okręt podwodny | |
| Typ | Morse | |
| Historia | ||
| Stocznia | Arsenal de Cherbourg | |
| Położenie stępki | 1900 | |
| Wodowanie | 25 kwietnia 1901 | |
 Marine nationale | ||
| Wejście do służby | 1902 | |
| Wycofanie ze służby | 1 stycznia 1914 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 147 ton 160 t | |
| Długość | 36,7 m | |
| Szerokość | 2,7 m | |
| Zanurzenie | 2,8 m | |
| Zanurzenie testowe | 30 m | |
| Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy | |
| Materiał kadłuba | stal | |
| Napęd | ||
| 1 silnik elektryczny o mocy 307 KM 1 śruba | ||
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 10,1 węzła 8,3 w. | |
| Zasięg | powierzchnia: 135 Mm przy 6 w. zanurzenie: 97 Mm przy 4,3 w. | |
| Uzbrojenie | ||
| 4 torpedy | ||
| Wyrzutnie torpedowe | 3 × 450 mm | |
| Załoga | 13 | |
Algérien (Q12) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, trzecia jednostka typu Morse. Okręt został zwodowany 25 kwietnia 1901 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a do służby w Marine nationale wszedł w roku następnym. Jednostka służyła na wodach kanału La Manche, a z listy floty została skreślona w styczniu 1914 roku.
Projekt i budowa
Okręt został zaprojektowany przez inż. Gastona Romazottiego[1][2]. W przeciwieństwie do prototypu, jednostka posiadała konstrukcję stalową[1][2]. Projekt wykorzystywał najlepsze cechy pionierskich konstrukcji „Gymnôte” i „Gustave Zédé”, plasując się wielkością między nimi[2]. Fundusze na budowę okrętu pochodziły z narodowej publicznej zbiórki pieniędzy zorganizowanej przez dziennik Le Matin podczas konfliktu o Faszodę[1][2]. Początkowy koszt okrętu wyniósł 32 972 £[1][3].
„Algérien” zbudowany został w Arsenale w Cherbourgu[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1900 roku[3], został zwodowany 25 kwietnia 1901 roku[1][2], a do służby w Marine nationale przyjęto go w 1901 roku[3]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q12[1].
Dane taktyczno–techniczne
„Algérien” był niewielkim jednokadłubowym okrętem podwodnym[1][3]. Długość całkowita wynosiła 36,7 metra, szerokość 2,7 metra i zanurzenie 2,8 metra[1][3]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 147 ton, a w zanurzeniu 160 ton[1][2]. Okręt napędzany był na powierzchni i pod wodą przez silnik elektryczny Sautter-Harlé o mocy 307 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 10,1 węzła na powierzchni i 8,3 węzła w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 135 Mm przy prędkości 6 węzłów w położeniu nawodnym oraz 97 Mm przy prędkości 4,3 węzła pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].
Okręt wyposażony był w trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm: jedną wewnętrzną na dziobie oraz dwie zewnętrzne, z łącznym zapasem czterech torped[1][2].
Załoga okrętu składała się z 13 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba
„Algérien” cały okres swojej służby spędził na wodach kanału La Manche[2]. Jednostkę skreślono z listy floty 1 stycznia 1914 roku[2][a].
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.)
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
- Ivan Gogin: FRANÇAIS submarines (1902) (ang.). Navypedia. [dostęp 2017-03-03].
Media użyte na tej stronie
Marine Nationale and French merchant ensign. Used from 1794 to 1814/1815, and from 1848 to present.
Notice that its proportions differ from those of the French civil flag. (ensign : 30:33:37, civil : 1/3,1/3,1/3)
Autor: Rémi Kaupp, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Model of submarine L'Algérien (Q12).