Algierskie Siły Powietrzne

Algierskie Siły Powietrzne

Państwo	Algieria
Siły zbrojne	Algierskie Siły Zbrojne
Nazwa skrócona	QJJ
Data utworzenia	1962
Znak rozpoznawczy

Algierskie siły powietrzne (القوات الجوية الجزائري, Al-Kuwwat al-Dżawwija al-Dżazairija) – wojska lotnicze składające się głównie z samolotów wyprodukowanych w ZSRR/Rosji i USA.

Historia

Lotnictwo sformowano po uzyskaniem niepodległości 5 lipca 1962 roku wraz z powstaniem Narodowej Armii Ludowej Algierii, wywodzącej się z Armée de Libération Nationale, chociaż planowanie rozpoczęto podczas wojny algierskiej z Francją w 1956 roku, a szkolenie personelu prowadzono od 1958 roku w krajach arabskich i komunistycznych.

Od 1962 Algieria otrzymała od ZSRR używane wyposażenie, w tym 10 śmigłowców Mi-4 w 1962, w latach 1963-1965 samoloty bojowe: 15 MiG-15bis, 20 MiG-17 i 20 szkolnych MiG-15UTI oraz od 1965 samoloty transportowe: 8 Ił-14 Crate i 8 An-12 Cub. Niewielką liczbę maszyn, w tym MiG-15 i Jak-11 w latach 60. podarował też Egipt. W latach 1965-1967 z ZSRR dostarczono dalsze 30 MiG-17 i 30 Mi-4 oraz 48 ponaddźwiękowych MiG-21F-13 Fishbed-C i 12 samolotów bombowych Ił-28 Beagle. W 1966 otrzymano pierwsze baterie przeciwlotnicze typu S-75 Dwina. W 1969 zakupiono 4 transportowce Ił-18 Coot, a w 1972 śmigłowce Mi-6T Hook. Znaczącą modernizację lotnictwo przeszło w latach 70. wraz z dostawami 30 samolotów szturmowych Su-7BMK/U od 1972 roku, 35 śmigłowców transportowych Mi-8T w latach 1975-1985. Między 1976 i 1979 pozyskano 11 holenderskich F-27 Friendship i 2 F-28 Fellowship. W latach 1977-1978 do Algierii trafiło 86 myśliwców MiG-21MF/UM i 32 szturmowe Su-20. Między 1978 i 1980 dostarczono 65 MiG-23 w wersjach myśliwskiej MS, szturmowej BN oraz treningowej UB oraz 9 rozpoznawczych MiG-25RB Foxbat-B, a w 1979 20 myśliwskich MiG-25P Foxbat-A i treningowych MiG-25U. W latach 1979-1981 nowymi systemami przeciwlotniczymi stały się 40 9K31 Strzała-1 i 20 9K33 Osa. Zakupy w latach 80. obejmowały głównie 15 MiG-21bis (1981), 18 śmigłowców szturmowych Mi-24D (od 1981), 10 baterii 2K12 Kub i 5 systemu S-125M (od 1982), 32 czechosłowackie L-39ZA (od 1987), 9 transportowych Ił-76M i śmigłowce Mi-2 (od 1989). Przed upadkiem ZSRR w 1991 do kraju dostarczono jeszcze 10 Su-24. W latach 1981-1990 zakupiono także 20 transportowców Lockheed C-130 Hercules w wersjach H, H-30 i L-100-30 produkcji amerykańskiej.

W 1994 roku w obronie kraju służyły 3 eskadry samolotów MiG-21 Fishbed, a także jednostka wyposażona w samoloty MiG-25 Foxbat w wersji rozpoznania strategicznego MiG-25 oraz szkolenia operacyjnego MiG-25C. Zadania szturmowe wypełniały samoloty MiG-17F Fresco, MiG-23 Flogger, Su-20 Fitter-C Su-7 Fitter-A oraz śmigłowce Mi-24 Hind Mi-8 Hip i Mi-4 Hound w liczbie po 24 sztuki każdy. Zadania transportowe pełniło 20 samolotów Lockheed C-130 Hercules oraz samoloty produkcji radzieckiej An-12 Cub, An-26 Curl oraz 4 samoloty typu Ił-76 Candid. Na wyposażeniu znajdowały się także 2 samoloty F-27 Friendship 400M służące celom patrolowym.

W 2006 roku zawarto kontrakt na 28 myśliwców Su-30MKA, następnie w 2010 roku podpisano kontrakt na 16 dodatkowych maszyn, a w 2015 roku zamówiono kolejną partię 14 maszyn^[1][2]. W 2016 roku podpisano kontrakt na 12 samolotów szturmowych Su-32^[3][4][5]

11 lutego 2014 w katastrofie algierskiego C-130H-30 zginęły 102 osoby^[6]. 13 października 2014 roku w prowincji Djelfa rozbił się bombowiec frontowy Su-24 dwaj członkowie jego załogi zginęli. 11 listopada 2014 roku około godz. 18:30 podczas rutynowego lotu treningowego rozbił się myśliwiec MiG-25 pilot zdołał się katapultować i przeżył.^[7] W 2018 roku doszło do katastrofy Ił-76MD w której zginęło 257 osób.

Wyposażenie

Mig-29S

Ił-76TD

C-130H

Super King Air 200

Samolot	Producent	Typ	Wersja	Liczba sztuk[8]	Uwagi
Samoloty bojowe
Su-30	Rosja	myśliwiec wielozadaniowy	Su-30MKA	58
MiG-29	ZSRR	myśliwiec	MiG-29S MiG-29UB	26 6	ex-białoruskie i ukraińskie
MiG-25	ZSRR	myśliwiec przechwytujący rozpoznawczy	MiG-25PD MiG-25PDS MiG-25RB	13
Su-32	Rosja	samolot szturmowy		0/12
Su-24	ZSRR  Rosja	samolot szturmowy rozpoznawczy	Su-24MK2 Su-24MRK2 Su-24MP	23
Samoloty transportowe/tankowce
Lockheed C-130 Hercules	Stany Zjednoczone	taktyczny transportowiec	C-130H C-130H-30 L-100-30	15
Ił-76	ZSRR	strategiczny transportowiec	Ił-76MD Ił-76D	12	1 utracono w katastrofie w 2018 roku[9].
Ił-78	ZSRR	tankowiec/transportowiec	Ił-78M	5	ex-ukraińskie
CASA C-295	Hiszpania	średni transportowiec	C-295M	5	od 2005, 1 utracono w 2012.
Beechcraft 1900	Stany Zjednoczone	transportowy rozpoznawczy	1900D 1900D MMSA	6 6
Beechcraft King Air	Stany Zjednoczone	transportowy patrolowy rozpoznawczy	C90B B200 B300 200 MPA 350ER[10]	5 8 6 2 6
Pilatus PC-6	Szwajcaria	samolot użytkowy		2
Samoloty szkolno-treningowe
Aero L-39 Albatros	Czechosłowacja	szkolno-bojowe	L-39ZA L-39C	30
Jak-130	Rosja	szkolno-bojowe		16
Zlín Z-142	Czechy  Algieria	szkolenie wstępne	Fernas-142	20
Zlín Z-43	Czechy  Algieria	szkolenie wstępne	Safir-43	20
Śmigłowce
AW119 Koala	Włochy	śmigłowiec użytkowy		0	zamówiono 8
PZL W-3 Sokół[11]	Polska	śmigłowiec wielozadaniowy	W-3 Sokół	8
Mi-8	ZSRR  Rosja	śmigłowiec wielozadaniowy	Mi-8T Mi-17 Mi-171	100
ATE Mi-24 Super Hind	ZSRR	śmigłowiec szturmowy	Mi-24 Mk3	36
Mi-26	ZSRR	śmigłowiec transportowy		0	zamówiono 3
Mi-2	Polska	śmigłowiec szkolny	Mi-2	21
Eurocopter Écureuil	Francja	śmigłowiec użytkowy	AS355	15
Bell 412	Stany Zjednoczone	śmigłowiec VIP	412EP	3
Ka-32	ZSRR	SAR	Ka-32T Ka-32C	3

Do transportu rządu i prezydenta wykorzystywana jest flota: 1 Airbus A340-500, 1 Gulfstream V, 3 Gulfstream III.

Przypisy

Bibliografia

• Lindsay Peacock Lotnictwo wojskowe świata wyd. OTiK Gdańsk 1994 ISBN 83-900902-2-8
• Stockholm International Peace Research Institute: Transfers of major conventional weapons. 1950 to 2011. sipri.org. [dostęp 2012-05-28]. (ang.).