Algorytm Bellmana-Forda

ilustracja
Rodzajproblem najkrótszej ścieżki
Struktura danychgraf skierowany
Złożoność
Czasowa
Pamięciowa
Niniejszy artykuł jest częścią cyklu teoria grafów.




Najważniejsze pojęcia
graf
drzewo
podgraf
cykl
klika
stopień wierzchołka
stopień grafu
dopełnienie grafu
obwód grafu
pokrycie wierzchołkowe
liczba chromatyczna
indeks chromatyczny
izomorfizm grafów
homeomorfizm grafów


Wybrane klasy grafów
graf pełny
graf spójny
drzewo
graf dwudzielny
graf regularny
graf eulerowski
graf hamiltonowski
graf planarny


Algorytmy grafowe
A*
Bellmana-Forda
Dijkstry
Fleury'ego
Floyda-Warshalla
Johnsona
Kruskala
Prima
przeszukiwanie grafu
wszerz
w głąb
najbliższego sąsiada


Zagadnienia przedstawiane jako problemy grafowe
problem komiwojażera
problem chińskiego listonosza
problem marszrutyzacji
problem kojarzenia małżeństw


Inne zagadnienia
kod Graya
diagram Hassego
kod Prüfera


Algorytm Bellmana-Forda – algorytm służący do wyszukiwania najkrótszych ścieżek w grafie ważonym z wierzchołka źródłowego do wszystkich pozostałych wierzchołków[1].

Idea algorytmu opiera się na metodzie relaksacji (dokładniej następuje relaksacja razy każdej z krawędzi).

W odróżnieniu od algorytmu Dijkstry, algorytm Bellmana-Forda działa poprawnie także dla grafów z wagami ujemnymi (nie może jednak wystąpić cykl o łącznej ujemnej wadze osiągalny ze źródła). Za tę ogólność płaci się jednak wyższą złożonością czasową. Działa on w czasie [1].

Algorytm może być wykorzystywany także do sprawdzania, czy w grafie występują ujemne cykle osiągalne ze źródła[1].

Na algorytmie Bellmana-Forda bazuje protokół RIP - Routing Information Protocol[2].

Zapis w pseudokodzie

Dla grafu G, funkcji wagowej w i wierzchołka s otrzymamy tablicę d[u] odległości każdego wierzchołka grafu od wierzchołka s.

Bellman-Ford(G,w,s):

dla każdego wierzchołka v w V[G] wykonaj
  d[v] = nieskończone
  poprzednik[v] = niezdefiniowane
d[s] = 0
dla i od 1 do |V[G]| - 1 wykonaj
  dla każdej krawędzi (u,v) w E[G] wykonaj
    jeżeli d[v] > d[u] + w(u,v) to
      d[v] = d[u] + w(u,v)
      poprzednik[v] = u

Przypisy

  1. a b c Thomas H. Cormen, Charles E. Leiserson, Ronald L. Rivest, Clifford Stein: Wprowadzenie do algorytmów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 664–665. ISBN 978-83-01-16911-4.
  2. RIP | Cisco dla początkujących. cisco.sadzer.pl. [dostęp 2017-03-31].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bellman–Ford algorithm example.gif
Autor: Michel Bakni , Licencja: CC BY-SA 4.0
an example of Bellman–Ford algorithm used on a 5-vetrex graph