Ali Abu ar-Raghib

Ali Abu Al-Ragheb portrait

Ali Abu ar-Raghib (ur. 1946) – jordański przedsiębiorca i polityk, premier Jordanii w latach 2000–2003.

Życiorys

Przed 2000 zajmował się biznesem[1], wykształcenie uzyskał w Stanach Zjednoczonych[2]. W czerwcu 2000 król Abd Allah II wyznaczył go na premiera Jordanii. Jako polityk ar-Raghib opowiadał się za neoliberalizmem, kontynuowaniem wolnorynkowych reform w Jordanii i działaniem w zgodzie ze wskazaniami Międzynarodowego Funduszu Walutowego[2].

Na okres kierowania przez ar-Raghiba rządem przypadł wybuch drugiej intifady. W kraju doszło do wielotysięcznych manifestacji solidarności z Palestyńczykami, a przeciwko Izraelowi i Stanom Zjednoczonym (w Jordanii żyło co najmniej 1,7 mln obywateli pochodzenia palestyńskiego). Do nasilenia demonstracji doszło zwłaszcza w końcu września 2000, gdy trwały walki na Zachodnim Brzegu. Gdy na początku października manifestanci usiłowali wkroczyć na teren izraelskiej ambasady w Ammanie, rząd skierował do rozpędzenia protestów wojsko[2]. 6 października w czasie pacyfikacji kilkadziesiąt osób zostało rannych, jedna zginęła; zamieszki wygasły po kilku dniach. W końcu tego samego miesiąca rząd jordański podpisał ze Stanami Zjednoczonymi porozumienie o wolnym handlu, które opozycja uznała za przejaw podporządkowania Jordanii Waszyngtonowi[3]. Ugrupowania socjalistyczne, islamskie i panarabskie zjednoczyły się przeciwko rządowi w Narodowej Koalicji Poparcia dla Intifady[3]. Mimo to rząd kontynuował politykę proamerykańską i utrzymywania dobrych stosunków z Izraelem, chociaż nawet w parlamencie padały żądania zerwania stosunków z tym krajem[3].

25 października 2001 Abd Allah II polecił ar-Raghibowi zrekonstruowanie rządu, wezwał go do podjęcia starań o walkę z bezrobociem i poprawę warunków życia Jordańczyków. Premier dokonał zmian w składzie gabinetu dwa dni później. W tym samym miesiącu wynegocjował również przełożenie spłaty części zadłużenia zagranicznego Jordanii. Mimo to jego gabinet nadal był ostro krytykowany przez opozycję[4]. W maju 2002 Tudżan al-Fajsal, deputowana do Izby Reprezentantów, oskarżyła ar-Raghiba o korupcję, za co została skazana na osiemnaście miesięcy więzienia[5].

Ali Abu ar-Raghib odszedł z urzędu 25 października 2003[6].

Przypisy

  1. Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 305. ISBN 978-83-7436-276-4.
  2. a b c Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 251. ISBN 978-83-7436-276-4.
  3. a b c Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 252. ISBN 978-83-7436-276-4.
  4. Zdanowski J.: Historia Bliskiego Wschodu w XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2010, s. 473. ​ISBN 978-83-04-05039-6​.
  5. Hunger-strike dissident vows to fight on, „BBC”, 28 czerwca 2002 [dostęp 2016-03-09].
  6. Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 294. ISBN 978-83-7436-276-4.

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Jordan.svg
Coat of Arms of the Hashemite Kingdom of Jordan during the reign of King Hussein. Inscription on the scroll comprises three phrases. On the right side is “Al Hussein bin Talal bin Aoun” (Aoun is the great grandfather of Al Sharif Al Hussein bin Ali); in the middle is “King of the Hashemite Kingdom of Jordan”; on the left side: “Who seeks support and guidance from God.”
Ali Abu Al-Ragheb portrait.jpg
Ali Abu Al-Ragheb portrait