Ali Asllani

Ali Asllani

Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1882 Vajzë
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1966 Tirana
Narodowość	albańska
Język	albański
Dziedzina sztuki	poezja
Ważne dzieła
Hanko-Halla

Ali Asllani (ur. 28 listopada 1882 we wsi Vajzë k. Wlory, zm. 20 grudnia 1966 w Tiranie) – albański działacz narodowy, dyplomata i poeta.

Życiorys

Syn muftiego Asllana Effendiego. Wcześnie osierocony, w 1888 ukończył szkołę Zosimaia w Janinie i wyjechał do Stambułu. Tam studiował początkowo medycynę, ale szybko przeniósł się na studia z zakresu administracji. Po studiach odbywał staż w prefekturze w Janinie. W 1908 po rewolucji młodotureckiej, związał się z klubem Bashkimi (Zjednoczenie), skupiającym albańskich działaczy narodowych. Za współpracę z Ismailem Qemalem był przez krótki czas internowany w Syrii. W 1909 udało mu się opuścić miejsce internowania i wziąć udział w kongresie albańskich działaczy narodowych w Dibrze.

Zmiana sytuacji politycznej w Turcji w 1910, spowodowała, że mógł wrócić do Stambułu i ponownie pracować w osmańskiej administracji. Tym razem władze osmańskie skierowały go daleko od ziem albańskich. Pracował jako podprefekt w Ellgenie i w Boskërze (wilajet Konya).

28 listopada 1912 po ogłoszeniu Deklaracji Niepodległości we Wlorze, kierujący rządem albańskim Ismail Qemal powierzył mu stanowisko sekretarza generalnego gabinetu. Po dymisji rządu w 1913 objął stanowisko podprefekta w Fierze. W 1914 wyjechał na krótko do Włoch, ale rok później powrócił do kraju by nadal pracować w administracji lokalnej. Koniec I wojny światowej zastał go na stanowisku przewodniczącego rady miejskiej we Wlorze.

W latach 1921-1922 powrócił na stanowisko sekretarza rządu albańskiego. Od roku 1922 pracował w służbie dyplomatycznej, początkowo jako konsul w Trieście, Sofii, a od 1930 był ministrem pełnomocnym Albanii w Atenach.

W latach 1934–1939 ponownie objął stanowisko przewodniczącego rady miejskiej we Wlorze, którą to funkcję sprawował do inwazji włoskiej w 1939. W czasie wojny wycofał się z polityki i osiadł w rodzinnej wsi.

Od czasów szkolnych pisał wiersze, ale dopiero w 1942 doczekał się ich publikacji. W 1944 należał do grona organizatorów Ligi Pisarzy i Artystów Albanii. W ostatnich latach życia doczekał się publikacji kilku tomów swoich utworów, ale w tym czasie nie miał stałego źródła dochodów i żył w nędzy.

Dzieła literackie

• 1942: Hanko-Halla (poemat)
• 1960: Vidi - vidi pëllumbeshë
• 1961: Shqipëria kryesorja (Albania jest najważniejsza)
• 1964: Vajzat dhe dallëndyshet (Dziewczęta i jaskółki)
• 1966: Kur merr zjarr rrufeja (Kiedy ogień ogarnia dach)
• 1996: Poezi të zgjedhura (Poezje zebrane)
• 1999: Vidi, vidi pëllumbeshë

Bibliografia

• Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. I.B. Tauris: 2012, s. 19-20. ISBN 978-1-78076-431-3.
• Hasan Hasani: Leksikoni i shkrimtareve shqiptare 1501-2001. Prisztina: 2003. ISBN 9951-06-034-X. (alb.).