Ali Habib Mahmud

Ali Habib Mahmud (ur. 1 stycznia 1939 w Tartusie, zm. 20 marca 2020[1]) – syryjski wojskowy, minister obrony Syrii w latach 2009–2011.

Życiorys

Pochodzi z Tartusu[2], z rodziny alawitów z klanu Matawira[3]. W 1962 ukończył Akademię Wojskową w Hims. Walczył w wojnie Jom Kipur i w wojnie domowej w Libanie. Na stopień generalski został awansowany w 1986. Dowodził kontyngentem syryjskim w I wojnie w Zatoce Perskiej[2].

W 1994 Hafiz al-Asad mianował go dowódcą Sił Specjalnych, jednej z elitarnych syryjskich jednostek zajmujących się ochroną panującego w Syrii reżimu politycznego[3]. W 1998 Ali Habib Mahmud został awansowany na stopień generała majora. Cztery lata później został zastępcą szefa sztabu generalnego armii syryjskiej[2]. W 2004 zastąpił gen. Hasana Turkumaniego, mianowanego ministrem obrony Syrii, na stanowisku szefa sztabu generalnego[4].

W 2009 objął stanowisko dowódcy naczelnego syryjskich sił zbrojnych oraz ministra obrony Syrii[2]. Należał do partii Baas[2]. W sierpniu 2011, w czasie wojny domowej w Syrii, prezydent Baszszar al-Asad zdymisjonował go ze stanowiska i powołał na jego miejsce gen. Dawuda Radżihę, oficjalnie z powodu złego stanu zdrowia dotychczasowego ministra obrony. Według zachodnich źródeł dyplomatycznych faktycznym powodem zmiany była niechęć Alego Habiba Mahmuda do przystąpienia do odbijania Hamy z rąk zbrojnej opozycji[5].

We wrześniu 2013 syryjska opozycja poinformowała, że Ali Habib Mahmud opuścił areszt domowy w Latakii, w którym przebywał, i zbiegł z Syrii. Nie zamierzał jednak dołączyć do Wolnej Armii Syrii, ani żadnej organizacji walczącej z al-Asadem[6].

Żonaty, miał czworo dzieci[2].

Przypisy

  1. ↑ Former Syrian Defense Minister passes away at 81. [dostęp 2020-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)].
  2. ↑ a b c d e f Who is Defence Minister Ali Habib Mahmoud?. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-09)].
  3. ↑ a b Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 104. ISBN 978-83-7638-111-4.
  4. ↑ Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 106. ISBN 978-83-7638-111-4.
  5. ↑ Ex-Syrian DefMin Opposition to Hama crackdown led to firing – Sources. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-03)].
  6. ↑ D. Abu-Nasr, Ex-Syria Defense Chief Defection Hurts Assad: Opposition