Ali Hassan Salameh

Ten artykuł od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ali Hassan Salameh (arab.: علي حسن سلامة, ʿAlī Ḥasan Salāmah, hebr.: עלי חסן סלאמה; ur. 1940, zm. 22 stycznia 1979) – dowódca (pod nazwiskiem Abu Hassan) organizacji Czarny Wrzesień odpowiedzialnej m.in. za zamordowanie 11 izraelskich sportowców w czasie Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972). Był także założycielem organizacji Brygada 17.

Życiorys

Salameh urodził się w palestyńskim mieście Kula, w zamożnej rodzinie. Był synem Hasana Salama, który został zabity w I wojnie izraelsko-arabskiej w 1948, na północ od miasta Jaffa. Salameh uczył się w młodości w Niemczech; uważa się także, że przebył trening militarny w Moskwie i Kairze.

Po zorganizowaniu zabójstwa izraelskich sportowców na olimpiadzie w Monachium w 1972, został wytropiony i zlikwidowany przez izraelskie służby specjalne w 1979, w ramach operacji Gniew Boży.

Śmierć

Salameh zginął 22 stycznia 1979 w zamachu bombowym w Bejrucie. Razem z nim zginęło dodatkowo 8 osób, w tym czterech członków osobistej obstawy Salameha, oraz czterech przypadkowych ludzi. Istnieją przypuszczenia, że Mosad wynajął do pomocy przy dokonaniu zamachu Erikę Chambers, obywatelkę Wielkiej Brytanii, która poznawszy dzienny rozkład dnia Salameha, zaaranżowała podłożenie bomby na trasie jego przejazdu.