Alicia Giménez Bartlett

Alicia Giménez Bartlett
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1951
Almansa

Dziedzina sztuki

literatura

Strona internetowa

Alicia Giménez Bartlett, także Giménez-Bartlett (ur. 10 czerwca 1951 w Almansie[1]) – hiszpańska pisarka i literaturoznawczyni, laureatka Premio Nadal i Premio Planeta.

Życiorys

Ukończyła studia w dziedzinie filologii hiszpańskiej na Uniwersytecie w Walencji, po czym doktoryzowała się w tej samej dziedzinie na Uniwersytecie Barcelońskim[2].

Rozpoczęła karierę literacką od eseju o Gonzalo Torrente Ballesterze, zaś w 1984 roku opublikowała swoją pierwszą powieść Exit[3]. W 1996 roku ukazała się Ritos de muerte – pierwsza książka[3] w popularnym cyklu powieści kryminalnych, których bohaterką jest Petra Delicado[2]. Seria doczekała się dwóch adaptacji w formie seriali telewizyjnych (1999[2], 2020[4]). Giménez Bartlett była prekursorką wprowadzenia kobiecej i feministycznej perspektywy do hiszpańskiej powieści detektywistycznej, za co została wyróżniona nagrodą Premio Pepe Carvalho[5].

W jej dorobku są nie tylko powieści kryminalne, ale także utwory dalekie od tego gatunku[3]. Jej powieść Donde nadie te encuentre została wyróżniona Premio Nadal, a za Hombres desnudos przyznano jej Premio Planeta[3]. Publikowała także eseje, w tym El misterio de los sexos i La deuda de Eva[6].

Od połowy lat 70. związana z Barceloną[5].

Powieści

  • Exit, 1984
  • Pájaros de oro, 1987
  • Caídos en el valle, 1989
  • El cuarto corazón, 1991
  • Vida sentimental de un camionero, 1993
  • La última copa del verano, 1995
  • Ritos de muerte, 1996, pol.: Śmiertelne rytuały. Maria Raczkiewicz-Śledziewska (tłum.). Oficyna Literacka Noir sur Blanc, 2005. ISBN 83-7392-097-8.
  • Día de perros, Grijalbo, 2006, pol.: Pieski dzień. Adam Elbanowski (tłum.). Noir sur Blanc, 2012. ISBN 83-7392-077-3.
  • Una habitación ajena, 1997
  • Mensajeros de la oscuridad, 1999, pol.: Wysłańcy ciemności. Adam Elbanowski (tłum.). Noir sur Blanc, 2012. ISBN 83-7392-034-X.
  • Muertos de papel, 2000, pol.: Śmiertelny talk-show. Filip Łobodziński (tłum.). Noir sur Blanc, 2003. ISBN 83-7392-045-5.
  • Serpientes en el paraíso, 2002, pol.: Węże w raju. Maria Raczkiewicz-Śledziewska (tłum.). Noir sur Blanc, 2008. ISBN 978-83-7392-266-2.
  • Secreta Penélope, 2003
  • Un barco cargado de arroz, 2004[1][3], pol.: Statek pełen ryżu. Dorota i Adam Elbanowscy (tłum.). Noir sur Blanc, 2009. ISBN 978-83-7392-294-5.
  • Días de amor y engaños, 2006
  • Nido vacío, 2007, pol.: Puste gniazdo. Maria Raczkiewicz-Śledziewska (tłum.). Noir sur Blanc, 2013. ISBN 978-83-7392-413-0.
  • El silencio de los claustros, 2009, pol.: Milczenie krużganków. Maria Raczkiewicz-Śledziewska (tłum.). Noir sur Blanc, 2019. ISBN 978-83-7392-643-1.
  • Donde nadie te encuentre, 2011, pol.: Tam, gdzie nikt cię nie znajdzie. Joanna Skórnicka (tłum.). Noir sur Blanc, 2012. ISBN 978-83-7392-399-7.
  • Nadie quiere saber, 2013
  • Crímenes que no olvidaré, 2015
  • Hombres desnudos, 2015, pol.: Nadzy mężczyźni. Adam Elbanowski (tłum.). Noir sur Blanc, 2019. ISBN 978-83-7392-671-4.
  • Mi querido asesino en serie, 2017
  • Sin muertos, 2020, pol.: Żadnych trupów. Maria Mróz (tłum.). Noir sur Blanc, 2022. ISBN 978-83-7392-708-7.
  • La presidenta, 2022[3]

Przypisy

  1. ↑ a b Alicia Gimenez-Bartlett, [w:] Gale Literature: Contemporary Authors [online], 2007 [dostęp 2022-12-13].
  2. ↑ a b c Alicia Giménez Bartlett, Agencia Literaria Carmen Balcells [dostęp 2022-12-10] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Alicia Giménez Bartlett: libros y biografía autora, Lecturalia [dostęp 2022-12-13] (hiszp.).
  4. ↑ Playing Petra, Drama Quarterly [dostęp 2022-12-13] (ang.).
  5. ↑ a b Alicia Giménez Bartlett, ganadora del Premio Pepe Carvalho de novela negra, La Vanguardia, 6 października 2014 [dostęp 2022-12-13] (hiszp.).
  6. ↑ Alicia Giménez Bartlett recibe el premio de la IV Setmana de les Lletres de l'Eliana, Cultur Plaza [dostęp 2022-12-13] (hiszp.).

Media użyte na tej stronie

ALICIA GIMENEZ BARTLET.jpg
Autor: Magazelka, Licencja: CC BY-SA 3.0
Алисия Хименес-Бартлетт в выставочном зале Института Сервантеса в Москве