Alicja Bykowska-Salczyńska

Alicja Bykowska-Salczyńska
Data i miejsce urodzenia

11 września 1953
Ostróda

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Dziedzina sztuki

poezja, scenariusz, słuchowisko

Alicja Bykowska-Salczyńska (ur. 11 września 1953 w Ostródzie) – polska poetka, pisarka, autorka słuchowisk radiowych. Mieszka i pracuje w Olsztynie.

Życiorys

Alicja Bykowska ukończyła III Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Olsztynie[1]. Studia filologii polskiej ukończyła na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Podczas studiów współredagowała biuletyn literacki Megaron. W 1977 roku została nauczycielką języka polskiego w Zespole Szkół Elektronicznych i Telekomunikacyjnych w Olsztynie. Od 2005 roku jest prezeską olsztyńskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Publikacje

Tomy poetyckie:

  • W przerwie pomiędzy światem a zabawką (Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1980)
  • Traktat o lalkach(1990)
  • Autobus do Mokin (1992; Nagroda Towarzystwa Wydawców Książek)
  • Jeziora wewnętrzne (Warszawa 1994)
  • Kamienny ogród. Relacje liryczne z podróży do Bretanii (1996)
  • Wiersze wybrane (Olsztyn 1999)
  • Śnieżnik. Wiersze elektroniczne (Olsztyn 2006)
  • Cno (Olsztyn 2016) - nagroda Orfeusza Mazurskiego 2017[2], Literacka Nagroda Warmii i Mazur 2016[3]

Słuchowiska

Poetyckie słuchowiska (m.in. "Sceny miłosne z Warmii i Mazur", "Baby pruskie", "Okieneczko na ubojnię", "Dzień mokradeł") - nagradzane w konkursach zamkniętych II Programu Polskiego Radia i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

W 2006 roku słuchowisko "Gdzie jest ten tani kupiec" otrzymało Grand Prix Europa oraz nagrodę za scenariusz na festiwalu "Dwa Teatry" w Sopocie i reprezentowało Polskie Radio w konkursach Prix Italia Europa.

Zbiór słuchowisk pt. "Baby pruskie" ukazał się w wydawnictwie "Borussia" (2003).

W 2005 roku odbyła się prapremiera spektaklu na podstawie "Bab pruskich" z okazji jubileuszu Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie.

Jej wiersze przełożono na niemiecki, rosyjski, litewski, węgierski i francuski.

Przypisy

Bibliografia