Alicja w Krainie Czarów (film 1999)
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Czas trwania | 129 minut |
Reżyseria | Nick Willing |
Scenariusz | |
Muzyka | Richard Hartley |
Zdjęcia | Giles Nuttgens |
Scenografia | Roger Hall |
Kostiumy | Charles Knode |
Montaż | Alex Mackie |
Produkcja | Dyson Lovell |
Wytwórnia | Babelsberg International Film Produktion |
Nagrody | |
RTS Television Award, Emmy |
Alicja w Krainie Czarów (ang. Alice in Wonderland) – amerykański film z 1999 w reż. Nicka Willinga, ekranizacja powieści Alicja w Krainie Czarów. Film miał premierę w telewizji Hallmark, w Polsce był wyświetlany przez Kino KidsCo na antenie stacji KidsCo.
Obsada
Janine Eser - Matka
Jeremy Brudenell - Ojciec
Mary Healey - Niania
Dilys Laye - Guwernantka
Kiran Shah, Richard Coombs - Biały Królik "Fryderyk Królik"
Jason Byrne - Pat
Paddy Joyce - Bill
Ken Dodd - Mysz bojąca się kotów
Heathcote Williams - Orzeł
Ken Campbell - Kaczor
Liz Smith - Miss Lory
Peter Bayliss - Pan Dodo
Whoopi Goldberg - Kot z Cheshire
Martin Short - Szalony Kapelusznik
Nigel Plaskitt - Suseł
Francis Wright - Zając "Marcowy Zając"
Sheila Hancock - Kucharka Księżnej
Elizabeth Spriggs - Księżna
Miranda Richardson - Królowa Kier
Simon Russell Beale - Król Kier
Gene Wilder - Niby Żółw
David Alan Barclay, Donald Sinden - Gryf
John Owens - Czerwony Goniec
Christopher Greenwood - Biała Wieża
Joanna Lumley - Smolinos
Toby Ross-Bryant - Karta "Osemka Kier"
Robbie Coltrane - Tweedledum
George Wendt - Tweedledee "Fred"
Peter Ustinov - Mors
Pete Postlethwaite - Cieśla
Christopher Lloyd - Biały rycerz
Gerard Naprous - Czerwony Król
Bohaterowie
- Alicja – dziewczynka ma brązowe włosy przewiązane szeroką czarną opaską. Jest racjonalna i odważna. Początkowo zagubiona w dziwnym świecie, uczy się w miarę rozwoju fabuły.
- Biały Królik – w przeciwieństwie do Alicji, Biały Królik boi się wszystkiego – swojej królowej, Alicji, spóźnienia.
- Mysz – panicznie boi się kotów. Osusza przemoczone zwierzęta za pomocą bardzo suchego cytatu z książki do nauki historii. Prawdopodobnie odzwierciedlenie postaci guwernantki z domu Liddellów.
- Dodo – karykatura autora. Używa nazbyt skomplikowanych słów.
- Papużka – odzwierciedlenie Loriny Liddell.
- Kaczka – karykatura wielebnego Robinsona Duckwortha.
- Orzeł – odbicie Edith Liddell (najmłodszej siostrzyczki Liddell). Nie rozumie zbyt trudnych słów.
- Bill – popychadło Białego Królika. Rozmawia ze swym panem w uniżony sposób. Daje się wepchnąć przez komin i wykopać na zewnątrz.
- Major Gąsienica – siedzi na (halucynogennym?) grzybie i pali fajkę wodną. Nie zwraca wielkiej uwagi na Alicję, odpowiadając niegrzecznymi monosylabami.
- Księżna – niewymownie brzydka. Odnosi się gruboskórnie do dziecka.
- Kot z Cheshire – skrajnie niezależny. Potrafi znikać i pojawiać się. Dobrze się bawi, gdy Królowa Kier każe mu ściąć głowę – znika reszta jego ciała.
- Kapelusznik
- Zając Marcowy – wraz z Kapelusznikiem na Obłąkanej Herbatce ciągle zaskakują Alicję dziwaczną logiką i bezsensownymi wypowiedziami, na które ta nie umie odpowiedzieć.
- Suseł – wiecznie śpi podczas Obłąkanej Herbatki.
- Królowa Kier – być może karykatura matki Alicji Liddell. Okrutna kobieta, która chce wszystkim ściąć głowę.
- Walet Kier – podsądny, podejrzany o kradzież ciastek.
- Król Kier – żyje w cieniu swej żony. Być może karykatura ojca Alicji Liddell.
- Gryf – mówi najgorszym slangiem co kontrastuje z jego antycznym rodowodem. Prawdopodobnie karykatura niewyuczalnych studentów.
- Fałszywy Żółw – smutny, pokrzywdzony przez los. Kiedyś był prawdziwym żółwiem.
- Ogrodnik Królika – popychadło Białego Królika.
- Czarny rycerz – walczył z białym rycerzem o Alicję.
- Biały rycerz – walczył z czarnym rycerzem o Alicję. Nieudacznik, wynalazca. Przez krótki czas rozmawiał z Alicją.
- Mówiące kwiaty – powiedziały Alicji, jak wrócić do domu.
- Pan Tridindal – otyły mężczyzna.
- Pan Tridildin – otyły mężczyzna.
i inni
Linki zewnętrzne
- Alicja w Krainie Czarów w bazie IMDb (ang.)
- Alicja w Krainie Czarów w bazie Filmweb