Alistair Overeem
 Overeem w 2010 | |
| Pseudonim | Demolition Man, The Reem |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 196 cm |
| Masa ciała | 119 kg |
| Styl walki | |
| Debiut | kick-boxing – 1999 |
| Kategoria wagowa | ciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | kick-boxing – 15 |
| Zwycięstwa | kick-boxing – 11 |
| Przez nokauty | kick-boxing – 7 |
| Przez poddania | MMA – 17 |
| Przez decyzje | kick-boxing – 4 |
| Porażki | kick-boxing – 4 |
| Nieodbyte | MMA – 1 |
| |
| Strona internetowa | |
Alistair Cees Overeem (ur. 17 maja 1980 w Londynie) – holenderski kickbokser i zawodnik MMA, mistrz Strikeforce (2007) oraz tymczasowy mistrz DREAM (2010) w wadze ciężkiej, a także zwycięzca K-1 World GP 2010.
Życiorys
Urodził się w Hounslow (jedno z londyńskich boroughs) ze związku Jamajczyka i Holenderki. Po rozwodzie rodziców, w wieku 6 lat przeprowadził się wraz z matką na stałe do Holandii. Po kądzieli jest daleko spokrewniony z panującym w Holandii królewskim rodem orańskim[1]. Ma starszego o 4 lata brata Valentijna.
Kariera MMA
PRIDE FC
Profesjonalny debiut w MMA zanotował w 1999 roku na gali It’s Showtime w Haarlemie. Następnie walczył dla organizacji RINGS i 2H2H.
W 2002 roku zadebiutował na ringu PRIDE FC. Rok później wystartował w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003. Odpadł w ćwierćfinale znokautowany przez Chucka Liddella. W 2005 roku wziął udział w kolejnej edycji tej imprezy i tym razem, po pokonaniu przez poddanie Vitora Belforta i Ihora Wowczanczyna, doszedł do półfinału. W walce o finał został znokautowany przez późniejszego tryumfatora całego turnieju Maurício Ruę. W 2006 roku walczył w turnieju Pride Openweight Grand Prix. Przegrał w 1/8 z Fabricio Werdumem przez poddanie.
Hero's, Strikeforce, DREAM
Po rozwiązaniu PRIDE FC (2007) przeszedł do wagi ciężkiej i walczył następnie dla organizacji Hero’s, Strikeforce i DREAM. 16 listopada 2007 roku zdobył wakujący tytuł mistrza Strikeforce w wadze ciężkiej, pokonując przez poddanie Paula Buentello. W sierpniu 2009 roku Overeem miał bronić pas w walce przeciwko Werdumowi, ale do pojedynku nie doszło z powodu kontuzji ręki Holendra[2]. W końcu po raz pierwszy bronił tytułu 15 maja 2010 roku przeciwko Brettowi Rogersowi. Pokonał go przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie na skutek ciosów pięściami w parterze[3].
31 grudnia 2010 roku, podczas gali Dynamite!! 2010 znokautował w 19 sekund Amerykanina Todda Duffee w walce o tymczasowe mistrzostwo DREAM w wadze ciężkiej[4].
W 2011 roku wystartował w 8-osobowym turnieju Strikeforce, skupiającym najlepszych zawodników tej organizacji w wadze ciężkiej. 18 czerwca w walce ćwierćfinałowej pokonał przez decyzję Fabricio Werduma. W półfinale miał się zmierzyć z innym Brazylijczykiem, Antônio Silvą. Odmówił jednak walki z nim w wyznaczonym przez telewizję Showtime wrześniowym terminie, powołując się na kontuzję. W rezultacie został usunięty z turnieju, a pod koniec lipca Strikeforce rozwiązała z nim kontrakt[5].
UFC
Na początku września porozumiał się i związał z UFC, największą organizacją MMA na świecie. 30 grudnia 2011 roku, w debiucie podczas gali UFC 141, pokonał przez TKO w pierwszej rundzie Brocka Lesnara, zapewniając sobie pozycję pretendenta do mistrzostwa UFC w wadze ciężkiej[6]. Miał zmierzyć się o nie 26 maja 2012 roku z Juniorem dos Santosem, jednak miesiąc wcześniej został wycofany z tej walki z powodu pozytywnego wyniku testu antydopingowego (przekroczony ponad dwukrotnie dopuszczalny poziom testosteronu)[7].
14 marca 2015 roku pokonał Roya Nelsona przez jednogłośną decyzję, podczas UFC 185[8]. 19 grudnia 2015 w końcu doszło do oczekiwanej walki między Overeemem, a dos Santosem. 19 grudnia 2015 Holender pokonał Brazylijczyka przez nokaut w 2. rundzie. 10 września 2016, na UFC 203, zmierzył się o mistrzostwo UFC wagi ciężkiej ze Stipe Miociciem, ostatecznie ulegając mu przez nokaut w 1. rundzie[9].
4 marca 2017 na UFC 209 znokautował ciosem kolanem Marka Hunta w trzeciej rundzie[10].
W 2021 roku przegrał przez TKO z Aleksandrem Wołkowem[11]. Kilka tygodniu później został zwolniony z UFC[12].
Kariera w kick-boxingu
W K-1 zadebiutował w 2001 roku w przegranej walce z Errolem Parisem podczas GP Holandii. W 2004 roku w Tokio został znokautowany w pokazowym pojedynku przez Glaube Feitosę. Do K-1 powrócił po długiej przerwie w 2008 roku. Podczas sylwestrowej gali Dynamite!! 2008 zmierzył się z byłym mistrzem K-1 w wadze ciężkiej i finalistą K-1 World GP 2008 Badrem Hari. Overeem stał się sprawcą sensacji, nokautując faworyzowanego Marokańczyka już w pierwszej rundzie walki[13].
W marcu 2009 roku walczył w Jokohamie z mistrzem K-1 Remym Bonjaskym. Przegrał przez decyzję po wyrównanym starciu. Występy te sprawiły, że otrzymał w drodze głosowania internetowego fanów dziką kartę, upoważniającą do udziału w walce eliminacyjnej podczas Final 16 w Seulu. Pokonał tam niespodziewanie Petera Aertsa, zapewniając sobie prawo walki o mistrzostwo K-1 WGP w turnieju finałowym w Jokohamie. W pierwszej walce tego turnieju znokautował kopnięciem kolanem mistrza świata kyokushin Ewertona Teixeirę, w półfinale uległ jednak przez nokaut (reguła 2 nokdaunów) Hariemu.
W październiku 2010 roku podczas Final 16 znokautował w pierwszej rundzie Australijczyka Bena Edwardsa, po raz drugi z rzędu awansując do Finału K-1 WGP[14]. Został on rozegrany 11 grudnia 2010 roku w Tokio. Overeem zdobył tytuł mistrza K-1 WGP, pokonując trzech rywali z rzędu: Tyrone'a Sponga przez decyzję oraz Gokhana Saki i Petera Aertsa przez nokaut[15].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2002: Turniej 2 Hot 2 Handle wagi półciężkiej – 1. miejsce
- 2004: mistrz 2 Hot 2 Handle w wadze półciężkiej
- 2005: PRIDE 2005 Grand Prix wagi średniej – półfinalista turnieju
- 2007−2011: mistrz Strikeforce w wadze ciężkiej
- 2010−2011: tymczasowy mistrz DREAM w wadze ciężkiej
Grappling
- 2005: ADCC European Trials – 1. miejsce w kat. -98,9 kg
Lista zawodowych walk w MMA[16]
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 47-19 (1) |  Aleksandr Wołkow | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:06 | UFC Fight Night: Overeem vs. Volkov |  Las Vegas | ||
| Wygrana | 47-18 (1) |  Augusto Sakai | TKO (łokcie i ciosy pięściami) | 5 | 0:26 | UFC Fight Night: Overeem vs. Sakai | Las Vegas | ||
| Wygrana | 46-18 (1) | Walt Harris | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 3:00 | UFC on ESPN: Overeem vs. Harris | Jacksonville | ||
| Przegrana | 45-18 (1) |  Jairzinho Rozenstruik | KO (cios pięścią) | 5 | 4:56 | UFC on ESPN: Overeem vs. Rozenstruik | Waszyngton | ||
| Wygrana | 45-17 (1) | Aleksiej Olejnik | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:45 | UFC Fight Night: Overeem vs. Oleinik | Petersburg | ||
| Wygrana | 44-17 (1) | Siergiej Pawłowicz | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:21 | UFC Fight Night: Blaydes vs. Ngannou 2 |  Pekin | ||
| Przegrana | 43-17 (1) | Curtis Blaydes | TKO (łokcie) | 3 | 2:56 | UFC 225 | Chicago | ||
| Przegrana | 43-16 (1) |  Francis Ngannou | KO (cios pięścią) | 1 | 1:42 | UFC 218 | Detroit | ||
| Wygrana | 43-15 (1) | Fabrício Werdum | Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | UFC 213 | Las Vegas | ||
| Wygrana | 42-15 (1) |  Mark Hunt | KO (kolano) | 3 | 1:44 | UFC 209 | Las Vegas | ||
| Przegrana | 41-15 (1) | Stipe Miocic | KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:27 | UFC 203 | Cleveland | Walka o pas mistrzowski UFC w wadze ciężkiej. Bonus za walkę wieczoru | |
| Wygrana | 41-14 (1) |  Andrej Arłouski | TKO (kopnięcie frontalne i ciosy pięściami) | 2 | 1:12 | UFC Fight Night: Overeem vs. Arlovski |  Rotterdam | Bonus za występ wieczoru | |
| Wygrana | 40-14 (1) | Junior dos Santos | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:43 | UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 | Orlando | ||
| Wygrana | 39-14 (1) | Roy Nelson | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 185 | Dallas | ||
| Wygrana | 38-14 (1) | Stefan Struve | KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:13 | UFC on Fox: dos Santos vs. Miocic | Phoenix | ||
| Przegrana | 37-14 (1) | Ben Rothwell | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:19 | UFC Fight Night: Souza vs. Mousasi | Mashantucket | ||
| Wygrana | 37-13 (1) | Frank Mir | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 169 | Newark | ||
| Przegrana | 36-13 (1) | Travis Browne | KO (kopnięcie frontalne i ciosy pięściami) | 1 | 4:08 | UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen | Boston | ||
| Przegrana | 36-12 (1) | Antônio Silva | KO (ciosy pięściami) | 3 | 0:25 | UFC 156 | Las Vegas | ||
| Wygrana | 36-11 (1) | Brock Lesnar | TKO (kopnięcie na korpus i ciosy pięściami) | 1 | 2:26 | UFC 141 | Las Vegas | Debiut w UFC | |
| Wygrana | 35-11 (1) | Fabrício Werdum | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Strikeforce: Overeem vs. Werdum | Dallas | Ćwierćfinał Grand Prix wagi ciężkiej Strikeforce | |
| Wygrana | 34-11 (1) | Todd Duffee | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:19 | Dynamite!! 2010 |  Saitama | Obronił inauguracyjne mistrzostwo DREAM w wadze ciężkiej | |
| Wygrana | 33-11 (1) | Brett Rogers | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:40 | Strikeforce: Heavy Artillery | Saint Louis | Obronił mistrzostwo wagi ciężkiej Strikeforce | |
| Wygrana | 32-11 (1) | Kazuyuki Fujita | KO (kolano) | 1 | 1:15 | Dynamite!! 2009 | Saitama | ||
| Wygrana | 31-11 (1) |  James Thompson | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 0:33 | Dream 12 | Osaka | ||
| Wygrana | 30-11 (1) | Tony Sylvester | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:23 | Ultimate Glory 11: A Decade of Fights | Amsterdam | ||
| Wygrana | 29-11 (1) |  Gary Goodridge | Poddanie (kimura) | 1 | 1:42 | Ultimate Glory 10: The Battle of Arnhem | Arnhem | ||
| Nieodbyta | 28-11 (1) |  Mirko Filipović | No contest | 1 | 6:09 | Dream 6: Middle Weight Grandprix 2008 Final Round | Saitama | Overeem dwa razy uderzył Cro Copa nielegalnym kolanem w pachwinę | |
| Wygrana | 28-11 | Mark Hunt | Poddanie (klucz na rękę) | 1 | 1:11 | Dream 5: Light Weight Grandprix 2008 Final Round | Osaka | ||
| Wygrana | 27-11 |  Lee Tae-Hyun | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:36 | Dream 4: Middle Weight Grandprix 2008 2nd Round | Jokohama | ||
| Wygrana | 26-11 | Paul Buentello | TKO (poddanie po kolanie na korpus) | 2 | 3:42 | Strikeforce: Four Men Enter, One Man Survives | San Jose | Zdobył inauguracyjne mistrzostwo wagi ciężkiej Strikeforce | |
| Przegrana | 25-11 | Siergiej Charitonow | KO (cios pięścią) | 1 | 4:21 | Hero's 10 | Jokohama | ||
| Wygrana | 25-10 | Michael Knaap | Poddanie (peruwiański krawat) | 1 | 4:51 | K-1 World GP 2007 | Amsterdam | Powrót do wagi ciężkiej | |
| Przegrana | 24-10 | Maurício Rua | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:37 | Pride 33: The Second Coming | Las Vegas | ||
| Przegrana | 24-9 | Ricardo Arona | TKO (poddanie po ciosach) | 1 | 4:28 | Pride Final Conflict Absolute | Saitama | ||
| Przegrana | 24-8 | Antônio Rogério Nogueira | TKO (przerwanie przez narożnik) | 2 | 2:13 | Pride Critical Countdown Absolute | Saitama | Powrót do wagi półciężkiej | |
| Wygrana | 24-7 | Vitor Belfort | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Strikeforce: Revenge | San Jose | Walka w limicie umownym do 95,2 kg | |
| Przegrana | 23-7 | Fabrício Werdum | Poddanie (kimura) | 2 | 3:43 | Pride Total Elimination Absolute | Osaka | Runda otwierająca Grand Prix wagi ciężkiej PRIDE 2006 | |
| Wygrana | 23-6 | Nikolajus Cilkinas | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 1:42 | WCFC: No Guts, No Glory | Manchester | ||
| Wygrana | 22-6 | Siergiej Charitonow | TKO (kolana) | 1 | 5:13 | Pride 31: Unbreakable | Saitama | Debiut w wadze ciężkiej | |
| Przegrana | 21-6 | Maurício Rua | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 6:42 | Pride Final Conflict 2005 | Saitama | Półfinał Grand Prix wagi średniej PRIDE 2005 | |
| Wygrana | 21-5 |  Ihor Wowczanczyn | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:20 | Pride Critical Countdown 2005 | Saitama | Ćwierćfinał Grand Prix wagi średniej PRIDE 2005 | |
| Wygrana | 20-5 | Vitor Belfort | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 9:36 | Pride Total Elimination 2005 | Osaka | Runda otwierająca Grand Prix wagi średniej PRIDE 2005 | |
| Przegrana | 19-5 | Antônio Rogério Nogueira | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Pride 29: Fists of Fire | Saitama | ||
| Wygrana | 19-4 | Hiromitsu Kanehara | TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | 3:52 | Pride 28: High Octane | Saitama | ||
| Wygrana | 18-4 | Rodney Glunder | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | ? | 2 Hot 2 Handle | Rotterdam | Zdobył mistrzostwo wagi półciężkiej 2H2H | |
| Wygrana | 17-4 | Tomohiko Hashimoto | TKO (kolana) | 1 | 0:36 | Inoki Bom-Ba-Ye 2003 | Kobe | ||
| Przegrana | 16-4 | Chuck Liddell | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:09 | Pride Total Elimination 2003 | Saitama | Ćwierćfinał Grand Prix wagi średniej PRIDE 2003 | |
| Wygrana | 16-3 | Mike Bencic | TKO (poddanie po kolanie na korpus i ciosy pięściami) | 1 | 3:44 | Pride 26: Bad to the Bone | Jokohama | ||
| Wygrana | 15-3 | Aaron Brink | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 0:53 | 2H2H 6: Simply the Best 6 | Rotterdam | ||
| Wygrana | 14-3 | Bazigit Atajev | TKO (kolano na korpus) | 2 | 4:59 | Pride 24: Cold Fury 3 | Fukuoka | ||
| Wygrana | 13-3 | Dave Vader | TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | ? | 2H2H 5: Simply the Best 5 | Rotterdam | Wygrał turniej wagi półciężkiej 2H2H. | |
| Wygrana | 12-3 |  Moise Rimbon | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:03 | Półfinał turnieju wagi półciężkiej 2H2H | |||
| Wygrana | 11-3 | Yusuke Imamura | TKO (kolano i ciosy pięściami) | 1 | 0:44 | Pride The Best Vol.2 | Tokio | ||
| Wygrana | 10-3 |  Vesa Vuori | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:15 | 2 Hot 2 Handle: Germany |  Krefeld | ||
| Wygrana | 9-3 | Sergey Kaznovsky | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 3:37 | M-1: Russia vs. The World 3 | Petersburg | ||
| Wygrana | 8-3 | Roman Zentsov | Poddanie (klucz na rękę) | 1 | 1:26 | 2H2H 4: Simply the Best 4 | Rotterdam | ||
| Wygrana | 7-3 | Stanislav Nuschik | TKO (kolana) | 1 | 0:53 | 2H2H 2: Simply The Best | Rotterdam | ||
| Wygrana | 6-3 |  Vladimer Tchanturia | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:06 | Rings: King of Kings 2000 Final | Tokio | ||
| Wygrana | 5-3 | Peter Verschuren | Poddanie (klucz na rękę) | 1 | 1:06 | It's Showtime: Christmas Edition | Haarlem | ||
| Przegrana | 4-3 | Bobby Hoffman | KO (cios pięścią) | 1 | 9:39 | Rings: Millennium Combine 2 | Tokio | ||
| Przegrana | 4-2 | Yuriy Kochkine | Decyzja (niejednogłośna) | 2 | 5:00 | Rings Russia: Russia vs. The World | Jekaterynburg | ||
| Wygrana | 4-1 | Yasuhito Namekawa | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 0:45 | Rings: Millennium Combine 1 | Tokio | ||
| Wygrana | 3-1 | Can Sahinbas | KO (kolano) | 1 | 2:21 | 2 Hot 2 Handle 1 | Rotterdam | ||
| Wygrana | 2-1 | Chris Watts | KO (kolano na korpus) | 1 | 3:58 | Rings Holland: There Can Only Be One Champion | Utrecht | ||
| Przegrana | 1-1 | Yuriy Kochkine | Decyzja (większościowa) | 2 | 5:00 | Rings: King of Kings 1999 Block A | Tokio | ||
| Wygrana | 1-0 | Ricardo Fyeet | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:39 | It's Showtime | Haarlem | Debiut w MMA |
Przypisy
- ↑ Leon Horne: Alistair Overeem's Royal Blood, the Heavyweight Champion Eats Like a King. bleacherreport.com, 7 kwietnia 2011. [dostęp 2012-02-07]. (ang.).
- ↑ Re-injured Hand Forces Alistair Overeem Out of Scheduled Title Defense Against Fabricio Werdum on Aug. 15. sherdog.com, 21 lipca 2009. [dostęp 2009-08-12]. (ang.).
- ↑ Overeem Blasts Through Rogers, Calls Out Fedor. sherdog.com, 15 maja 2010. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: DYNAMITE!! A Carnival of Carnage. k-1.co.jp, 31 grudnia 2010. [dostęp 2011-01-01]. (ang.).
- ↑ Alistair Overeem zwolniony ze Strikeforce. mmarocks.pl, 30 lipca 2011. [dostęp 2011-07-30].
- ↑ UFC 141: Lesnar vs Overeem – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 30 grudnia 2011.
- ↑ Jacoby Harms: Frank Mir will replace Alistair Overeem in title-fight against Junior dos Santos. fiveouncesofpain.com, 21 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-23]. (ang.).
- ↑ UFC 185: Post-fight Press Conference + Results. ww.gniewni.com. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- ↑ K. Witek: Wyniki gali UFC 203: Stipe Miocic obronił pas, Werdum zwyciężył jednogłośnie. mmanews.pl, 11.09.2016. (pol.).
- ↑ Tomasz Nowosielski: UFC 209: Woodley vs. Thompson 2 – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-03-04. [dostęp 2017-03-05]. (pol.).
- ↑ Alexander Volkov znokautował Alistaira Overeema w drugiej rundzie! [Wideo], NaszeMMA, 7 lutego 2021 [dostęp 2021-03-10] (pol.).
- ↑ "Było to doświadczenie na całe życie" – Alistair Overeem zabrał głos po rozstaniu z UFC, NaszeMMA, 4 marca 2021 [dostęp 2021-03-10] (pol.).
- ↑ Monty Di Pietro: MMA Rules at DYNAMITE!! 2008. k-1.co.jp. [dostęp 2009-08-12]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: F16 – A Changing of the Guard. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: K-1 WGP 2010: A Monster Crowned. [dostęp 2010-12-13]. (ang.).
- ↑ Alistair Overeem ("The Demolition Man") | MMA Fighter Page, Tapology [dostęp 2022-12-31] (ang.).
Linki zewnętrzne
| Mężczyźni (waga ciężka) |
|
|---|---|
| Mężczyźni (waga półciężka) |
|
| Mężczyźni (waga średnia) |
|
| Mężczyźni (waga półśrednia) |
|
| Mężczyźni (waga lekka) |
|
| Kobiety (waga piórkowa) |
|
| Kobiety (waga kogucia) |
|
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flaga Finlandii
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: THE REEM, Licencja: CC BY 3.0
Overeem during an episode of his documentary show, THE REEM
