Allopatryczność

Allopatryczność – zjawisko polegające na występowaniu populacji lub spokrewnionych gatunków na wzajemnie wykluczających się obszarach geograficznych, np. różnych kontynentach[1][2]. Między populacjami allopatrycznymi występuje bardzo słaba wymiana genów (o ile w ogóle zachodzi), co prowadzi często do specjacji[2].

Gatunki allopatryczne lub alopatryczne to pary lub zespoły identycznych morfologicznie gatunków izolowanych geograficznie, o zasięgach nie stykających się ze sobą. Zasięg występowania gatunków może się jednak zmieniać i z czasem gatunki allopatryczne mogą się przekształcić w gatunki sympatryczne lub gatunki parapatryczne, czyli w gatunki o zasięgach zachodzących na siebie lub stykających się[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ernst Mayr: Allopatric. W: Sydney Brenner, Jeffrey H. Miller (red.): Encyclopedia of Genetics. Academic Press, 2001, s. 39. ISBN 978-0-12-227080-2. (ang.)
  2. ↑ a b Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 18. ISBN 978-83-7327-756-4.
  3. ↑ Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.
Gatunek