Almeida Garrett

Almeida Garrett

Imię i nazwisko	João Baptista da Silva Leitão de Almeida Garrett
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1799 Porto
Data i miejsce śmierci	9 grudnia 1854 Lizbona
Narodowość	portugalska
Dziedzina sztuki	Romantyzm

Almeida Garrett, właśc. João Baptista da Silva Leitão de Almeida Garrett (ur. 4 lutego 1799 w Porto, zm. 9 grudnia 1854 w Lizbonie) – portugalski poeta, uważany za najwybitniejszego twórcę portugalskiego romantyzmu^[1].

Życiorys

Z powodu swoich zbyt demokratycznych przekonań musiał emigrować do Anglii, później powrócił do kraju, gdzie stał się wybitnym politykiem, znanym z płomiennych przemówień w parlamencie. Pod koniec życia, w 1852 r., został ministrem spraw zagranicznych.

Z jego inicjatywy powstał portugalski teatr narodowy. Jego zasługą był również fakt, że na salony literackie zawitał folklor i stare romance znane wcześniej tylko z przekazów ustnych.

Twórczość

Był przede wszystkim powieściopisarzem i dramaturgiem poetą, choć znane są również jego utwory publicystyczne. Jego dzieła wprowadziły literaturę portugalską w epokę romantyzmu. Główne dzieła, to m.in.

• poematy

1825 – Camões – poemat napisany białym wierszem

1826 – Dona Branca

1853 – Folhas Caídas (Opadłe liście) poemat o spóźnionej miłości autora do hrabiny da Luz

• dramaty historyczne

1842 – O Alfageme de Santarém (Płatnerz z Santarém)

1843 – Frei Luís da Sousa (Brat Luís da Sousa)

• powieści

1843 – Viagens na Minha Terra (Podróże po mojej ojczyźnie) – autobiografia

1846 – O Arco de Sant'Ana (Łuk świętej Anny) – powieść historyczna

Przypisy

Bibliografia

• Mały słownik pisarzy świata, Wiedza Powszechna, Warszawa 1968