Aloes
(c) Stan Shebs, CC BY-SA 3.0 Aloe africana | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | aloes |
Nazwa systematyczna | |
Aloë L. Sp. Pl. 319. 1 Mai 1753 |
Aloes (Aloë L.) – rodzaj jednoliściennych sukulentów liściowych. Liczy ok. 550[3] gatunków (różnice zależą od ujęcia systematycznego taksonów). Należą do niego formy drzewiaste, krzewiaste, byliny, niekiedy liany. Zasięg występowania roślin z tego rodzaju obejmuje Półwysep Arabski, Afrykę i Madagaskar. Gatunkiem typowym jest Aloë perfoliata L.[4]
W Polsce uprawia się go w doniczkach[5].
Morfologia
- Pokrój
- Mają rozgałęzione lub nierozgałęzione pędy zakończone rozetą mięsistych liści zawierających żółtawy lub brązowawy sok mleczny.
- Liście
- Mięsiste, najczęściej z woskowatym nalotem, brzegiem kolczaste, umieszczone w przyziemnych rozetkach.
- Kwiaty
- Długi, czerwony, żółty lub pomarańczowy okwiat, bogaty w nektar, zebrany w grono. Zapylany przez ptaki. Niekiedy kwiaty są dwubarwne. Powtarzające się kwitnienie odróżnia aloesy od podobnych do nich agaw, które kwitną raz w życiu i zamierają.
- Owoc
- Torebka.
Systematyka
Ochrona
Wszystkie gatunki aloesów, z wyjątkiem aloesu zwyczajnego Aloe vera, są chronione przepisami CITES[6].
Zastosowanie
- Rośliny uprawne
- Aloesy rozmnaża się wegetatywnie i przez nasiona[7].
- Rośliny lecznicze
- Gorzki sok aloesu zwyczajnego jest wykorzystywany we współczesnej medycynie, często w postaci oleju aloesowego. Sok stosowany bezpośrednio na rany skóry bardzo przyspiesza proces gojenia. U małych dzieci niewskazane jest stosowanie okładów z aloesu w formie czystej, tzn. z części miąższu lub rośliny, gdyż może dojść do poparzenia lub nawet owrzodzenia skóry w miejscu przyłożenia rośliny. U dzieci ze względu na chłonność skóry może dojść także do zaburzenia działania przewodu pokarmowego objawiającego się nudnościami, a nawet wymiotami i biegunką. Sok pozyskuje się także z aloesu uzbrojonego, Aloe perryi i innych gatunków pokrewnych. Świeże liście A. arborescens i innych gatunków uprawnych służą do otrzymywania wodnych wyciągów. Aloes ma silne działanie przeczyszczające, nieznaczne właściwości bakteriobójcze, wzmaga czynności żółciotwórcze. Niewielkie ilości aktywnych związków przenikają do mleka karmiących matek, działając przeczyszczająco na dzieci[8].
- 9 maja 2002 amerykańska Agencja Żywności i Leków wydała zakaz stosowania między innymi aloesu jako składnika przeczyszczającego w lekach bez recepty[9].
- Rośliny kosmetyczne
- Aloes zwyczajny stosowany jest głównie w preparatach do leczenia skóry trądzikowej oraz do pielęgnacji wszystkich typów włosów[10].
Obecność w kulturze
- Pochodzące z liści aloesów substancje Żydzi używali do balsamowania ciał. Jest o tym mowa w, na przykład, Ewangelii Jana (19,39-40): Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy i przyniósł ok. stu funtów mieszaniny mirry i aloesu. Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania zmarłych. Używano w tym celu aloesu zwyczajnego i aloesu sokotrzańskiego[11].
- W czasach starożytnych żywicę aloesu ścierano na proszek i sporządzano z niej pachnidło, używane do skrapiania pościeli i odzieży oraz całunów pogrzebowych[12]. Dodawana była także do stosów, na których palono ciała. Juliusz Słowacki w wierszu Testament mój pisze: „Niech przyjaciele moi w nocy się zgromadzą – i biedne serce moje spalą w aloesie”[11].
- Rasarnawa, dzieło hinduistycznej alchemii tantrycznej (rasajany) datowane na około XI wiek n.e. zapewnia, że rytuał wielbienia Śiwy z użyciem drzewa sandałowego, aloesu, kamfory i szafranu prowadzi do osiągnięcia śiwaloki – nieba boga Śiwy[13].
- Aloe variegata w Afryce Południowej sadzono na grobach, by zapewnić zmarłym życie wieczne[14].
Skutki uboczne i przeciwwskazania do stosowania
Stosowanie aloesu w postaci maści może w niektórych przypadkach wywołać pokrzywkę, wysypkę, świąd lub inne odczyny alergiczne. Preparatów z zawartością aloesu, szczególnie doustnych, powinny unikać kobiety w ciąży, gdyż mogą one powodować znaczne przekrwienie narządów wewnętrznych, w tym macicy. Zawarte w aloesie antrazwiązki mogą w ten sposób doprowadzić do krwawienia, a nawet poronienia[15].
Galeria gatunków
- (c) Stan Shebs, CC BY-SA 3.0
Aloe africana
- (c) Stan Shebs, CC BY-SA 3.0
Aloe maculata
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-23] (ang.).
- ↑ Aloe. W: The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-03-01].
- ↑ Aloë (ang.). Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2009-06-11].
- ↑ aloes, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-01-25] .
- ↑ Mariola Kukier-Wyrwicka, Hanna Werblan-Jakubiec, Marcin Zych: Rośliny CITES. Warszawa: Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego, 2004. ISBN 83-913354-4-5. [dostęp 2008-06-22]. (pol.)
- ↑ Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. ISBN 83-7073-089-2.
- ↑ Ziołolecznictwo. Poradnik dla lekarzy. Aleksander Ożarowski (red.). Wyd. 3. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1982. ISBN 83-200-0640-6.
- ↑ Status of certain additional over-the-counter drug category II and III active ingredients. Final rule. „Fed Regist”. 67 (90), s. 31125–31127, 2002. PMID: 12001972.
- ↑ Cieślik,E. Turcza,K.(2015). Właściwości prozdrowotne aloesu zwyczajnego Aloe vera (L.) Webb. (Aloe barbadensis Mill), Postępy Fitoterapii (16)2.117-124.
- ↑ a b Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
- ↑ Słownik pojęć biblijnych, Aneks do Biblii Tysiąclecia. Pallotinum, Poznań 1965.
- ↑ David Gordon White: 15. Ocean rtęci: alchemiczny tekst z jedenastego wieku. W: Praktyki religijne w Indiach. Donald S.Lopez Jr (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2001, s. 344. ISBN 83-88238-68-X.
- ↑ Ronell R. Klopper, Gideon F. Smith: Aloe genus L. PlantZAfrica. pza.sanbi.org, Listopad 2010. [dostęp 2020-12-16].
- ↑ Earl Mindell , Biblia witamin, 1993, ISBN 83-85-231-82-X .
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Harald Süpfle, Licencja: CC BY-SA 2.5
Aloe hereroensis, Auob Rivier, Namibia
Autor: Misolonax, Licencja: CC BY-SA 4.0
Close-up of flowers of A. rubroviolacea in Berlin Botanic Gardens
Autor: Raffi Kojian, Licencja: CC BY-SA 3.0
This photo is from Gardenology.org and is available under CC-BY-SA 3.0 license. If you use it, please include attribution to Gardenology.org, with a link if the media allows it. If the name is missing, click here.
Autor:
André Karwath aka Aka
, Licencja: CC BY-SA 2.5This image shows a plant of the species Aloe vossii.
Autor: Junkyardsparkle, Licencja: CC0
Flowering Aloe Reitzii at the Huntington Desert Garden.
Autor: JonRichfield, Licencja: CC BY-SA 3.0
This specimen of Aloe cooperi is in a suburban garden in the Western Cape, though its natural habitat is in North-Western South Africa
Autor: JayWalsh, Licencja: CC BY-SA 3.0
Blooming aloes wide view, with bright sun behind, Huntington Library, Art Collections and Botanical Gardens
(c) Stan Shebs, CC BY-SA 3.0
Photo of Aloe saponaria at the San Francisco Botanical Garden
Autor: JMK, Licencja: CC BY-SA 3.0
Early, green inflorescence of the Bottlebrush aloe, Pretoria
Autor: Tanetahi, Licencja: CC BY-SA 3.0
Aloe excelsa flowering in Brisbane's botanic gardens at Mount Coot-Tha, 19th August 2012.