Alojzy Karkoszka
%2c_1973.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 czerwca 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 sierpnia 2001 |
| Wiceprezes Rady Ministrów | |
| Okres | od 28 maja 1975 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych | |
| Okres | od 22 grudnia 1971 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Alojzy Karkoszka (ur. 15 czerwca 1929 w Roczynach, zm. 20 sierpnia 2001 w Łajsie) – polski inżynier budownictwa lądowego i polityk. Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych w latach 1971–1975, wiceprezes Rady Ministrów (1975–1976), sekretarz KC PZPR (1976–1980) oraz poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys
Syn Antoniego i Katarzyny. Uzyskał tytuł inżyniera budownictwa lądowego na Politechnice Warszawskiej. W latach 1951–1954 służył w Wojsku Polskim, w 1954 został kierownikiem działu w Fabryce Samochodów Osobowych.
Od 1945 był członkiem Związku Walki Młodych, a następnie Związku Młodzieży Polskiej (do 1951). Od 1949 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1950–1953 tajnym współpracownikiem (rezydentem) stalinowskiej Informacji Wojskowej o pseudonimie „Dubrowski”[2].
W latach 1967–1970 był sekretarzem Komitetu Warszawskiego partii, w KW pełnił uprzednio funkcje zastępcy kierownika wydziału i instruktora. W okresie od lipca 1970 do grudnia 1971 był I sekretarzem KW PZPR w Gdańsku. Od 1976 do 1980 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PZPR i z racji pełnionej funkcji partyjnej przewodniczącym Stołecznej Rady Narodowej. W latach 1964–1971 był zastępcą członka, a od 1971 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W okresie 1976–1980 pełnił funkcję jego sekretarza, a od lutego do grudnia 1980 był członkiem Biura Politycznego KC PZPR.
Od 22 grudnia 1971 do 28 maja 1975 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, a następnie do 2 grudnia 1976 był wicepremierem.
W latach 1976–1985 był posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji.
Alojzy Karkoszka zmarł po ciężkiej chorobie 20 sierpnia 2001. 29 sierpnia został pochowany w grobie urnowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera E-12-14)[3].
Odznaczenia
W 1979 został odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej[4]. Otrzymał także Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy I i II klasy oraz Srebrny Krzyż Zasługi[1].
Przypisy
- ↑ a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ Informacje w inwentarzu IPN
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
- ↑ „Dziennik Polski”, r. XXXV, nr 163 (10927), s. 3.
Bibliografia
- Leksykon Historii Polski z 1995
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, str. 370.
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
_BAR.svg)
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
Alojzy Karkoszka (środek), Jerzy Zasada (prawa), Edward Pindur (Energopol 7, Poznań, wizytacja), około 1973
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Alojzy Karkoszki na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.