Alojzy Seget

Alojzy Seget

porucznik
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1897 Lubomia
Data śmierci	3 sierpnia 1968
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Stanowiska	dowódca 4. (następnie 15.) Raciborskiego Pułku Piechoty, dowódca IV pułku Powstańców Śląskich
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa powstania śląskie II wojna światowa wojna obronna Polskii
Późniejsza praca	prezes Samopomocy Chłopskiej
Odznaczenia

Alojzy Seget (ur. 25 listopada 1897 w Lubomi, zm. 3 sierpnia 1968) – porucznik Wojska Polskiego, dowódca 4. (następnie 15.) Raciborskiego Pułku Piechoty i powstaniec śląski^[1].

Uczęszczał do niemieckiej szkoły podstawowej, potem do szkoły handlowej w Raciborzu.

W 1916 r. został wcielony do niemieckiego wojska, walczył na froncie zachodnim. Brał udział w walkach w Gdańsku i Berlinie podczas ruchów rewolucyjnych w Niemczech w 1918 r. Dostarczał broń powstańcom Wielkopolskim, był związany z Domem Polskim "Strzecha" w Raciborzu. Uczestnik powstań śląskich, dowódca IV pułku Powstańców Śląskich w III powstaniu śląskim.

Podczas kampanii wrześniowej bronił środkowego i północnego odcinka Odry. W czasie okupacji hitlerowskiej przebywał we Francji i Anglii, pracował tam w Centralnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny. Później wrócił do kraju. Był założycielem Samopomocy chłopskiej, do 1949 r. również jej prezesem.

W 85. rocznicę wybuchu III powstania Śląskiego uchwałą Rady Gminy, nowo wybudowana hala sportowa w Lubomi otrzymała imię Alojzego Segeta.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
• Śląski Krzyż Powstańczy^[2]
• Krzyż Niepodległości^[2]
• Krzyż Walecznych^[2]
• Gwiazda Górnośląska^[2]
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Franciszek Hawranek, Aleksander Kwiatek, Wiesław Lesiuk, Michał Lis, Bolesław Reiner: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982, s. 501.