Alojzy Sitko

Alojzy Sitko
Pełne imię i nazwiskoAlojzy Antoni Sitko
Data i miejsce urodzenia5 lipca 1911
Bottrop
Data i miejsce śmierci23 listopada 1989
Wodzisław Śląski
Pozycjaobrońca
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
Odra Wodzisław Śląski
Kalwarianka Kalwaria Zebrzydowska
Olsza Kraków
1936–1938Wisła Kraków41(1)
1939Zaolzie Trzyniec
?–1947Piast Cieszyn
Kariera trenerska
LataDrużyna
1953Górnik Radlin
1956Polska (asystent)
1956Polska
Polska B
1958–1961Stal Sosnowiec
1962–1964Górnik Thorez Wałbrzych
Arkonia Szczecin
1967–1968Górnik Thorez/Zagłębie Wałbrzych
Flota Świnoujście
Lotnik Wrocław
Górnik Polkowice
1974–1975Zagłębie Lubin

Alojzy Antoni Sitko (ur. 5 lipca 1911 w Bottrop w Niemczech – zm. 23 listopada 1989 w Wodzisławiu Śląskim) – polski piłkarz i trener piłki nożnej.

Karierę piłkarską rozpoczynał w rodzinnym Wodzisławiu Śląskim. Jako piłkarz grał na pozycji obrońcy; występował w Odrze Wodzisław, Kalwariance, Olszy Kraków i Wiśle Kraków (1936-1938 zaliczył trzy sezony w ekstraklasie). W 1936 znalazł się w szerokiej kadrze (22 piłkarzy) na igrzyska olimpijskie w Berlinie, ale ostatecznie nie pojechał na turniej. Po wojnie kontynuował karierę zawodniczą do 1947 w barwach Piasta Cieszyn.

Z zawodu urzędnik, po zakończeniu występów na boisku piłkarskich pracował jako trener. W 1956 był asystentem Ryszarda Koncewicza w dwóch meczach reprezentacji narodowej (z Węgrami i NRD). Analogiczną rolę pełnił przy trenerze Tadeuszu Forysiu w czasie meczu z Bułgarią 26 sierpnia 1956 we Wrocławiu; wchodził jednocześnie w skład tzw. komisji selekcyjnej (obok Artura Woźniaka i Alfreda Nowakowskiego) na ten mecz. Ponadto pracował z kadrą B Polski.

W 1960 uzyskał dyplom trenera I klasy. Pracował z kilkoma klubami polskimi, wprowadził do ekstraklasy Górnik Radlin (1958), Stal Sosnowiec (obecnie Zagłębie 1960) i Zagłębie Wałbrzych (1968), a do I ligi – Zagłębie Wałbrzych (1964) i Zagłębie Lubin (1975). W sezonie 1970/1971 poprowadził Zagłębie Wałbrzych do brązowego medalu Mistrzostw Polski (III miejsca w lidze polskiej).

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1928-1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).