Alpy Ötztalskie

(c) User: Bbb z wikipodróże shared, CC BY-SA 3.0

Wildspitze

Weißkugel

Hinterer Brochkogel

Hintere Schwärze

Similaun

(c) I, Cactus26, CC-BY-SA-3.0

Mittagskogel

K2

Alpy Ötztalskie (niem. Ötztaler Alpen, wł. Alpi Venoste) – pasmo górskie na granicy austriacko-włoskiej. Najwyższy szczyt to Wildspitze (3768 m n.p.m.). Alpy Ötztalskie to jedno z największych pasm w Alpach Wschodnich. Występują tutaj liczne lodowce. Ponad 300 szczytów przekracza wysokością 3000 m, opadając stromymi ścianami do malowniczych dolin. Nazwa grupy pochodzi od miejscowości Oetz, w dolinie Ötztal. Alpy Ötztalskie znajdują się między dwiema ważnymi drogami biegnącymi z zachodu na wschód: dolinę Innu na północy i dolinę Vinschgau (Val Venosta) na południu.

Główny łańcuch biegnie z zachodu na wschód tworząc granicę między Austrią, a Włochami. Część austriacka (północna) dość znacznie różni się od włoskiej (południowej). Po stronie austriackiej leżą liczne lodowce, a turystyka narciarska jest bardzo dobrze rozwinięta. Rzeki odprowadzające wodę z tych gór płyną z południa na północ trzema dużymi dolinami: Ötztal, Pitztal i Kauner Tal.

Po stronie włoskiej lodowce są małe, w kilku przypadkach lodowce północne sięgają poza granicę międzypaństwową. Rejony te są znacznie mniej popularne co powoduje, iż południowe Alpy Ötztalskie są dość odludne, z wyjątkiem Kurzras w dolinie Schnalstal (gdzie znajduje się kolej linowa prowadząca na Grawand). Rzeki płyną w różnych kierunkach, a niektóre doliny nie są przejezdne samochodami, co zmusza do pieszej wędrówki na część okolicznych szczytów.

Podgrupy Alp Ötztalskich to:

Geigenkamm, najwyższy szczyt – Hohe Geige (3393 m),
Kaunergrat, najwyższy szczyt – Watzespitze (3532 m),
Glockturmkamm, najwyższy szczyt – Glockturm (3353 m),
Nauderer Berge, najwyższy szczyt – Mittlerer Seekarkopf (3063 m),
Weißkamm, najwyższy szczyt – Wildspitze (3768 m),
Hauptkamm, najwyższy szczyt – Weißkugel (3739 m),
Texelgruppe, najwyższy szczyt – Roteck (3336 m),
Saldurkamm, najwyższy szczyt – Schwemser Spitze (3459 m),
Planeiler Berge, najwyższy szczyt – Äußerer Bärenbartkogel (3473 m).

Najwyższe szczyty:

Wildspitze 3768 m,
Weißkugel 3739 m,
Hinterer Brochkogel 3635 m,
Hintere Schwärze 3628 m,
Similaun 3599 m,
Vorderer Brochkogel 3565 m,
Innerer Bärenbartkogel 3557 m,
Ötztaler Urkund 3556 m,
Marzellspitze 3555 m,
Ramolkogel 3549 m,
Schalfkogel 3540 m,
Watzespitze 3537 m,
Hochvernagtspitze 3535 m,
Weißseespitze 3518 m,
Mutmalspitze 3522 m,
Fineilspitze 3514 m,
Fluchtkogel 3497 m,
Firmisanschneid 3490 m,
Hochwilde 3480 m,
Äußerer Bärenbartkogel 3473,
Hinterer Seelenkogel 3472 m,
Karlesspitze 3462 m,
Schwemser Spitze 3459 m,
Kreuzspitze 3455 m,
Saldurspitze 3433 m,
Sexegertenspitze 3428 m,
Verpeilspitze 3423 m,
Spiegelkogel 3426 m,
Gampleskogel 3399 m,
Diemkogel 3398 m,

Rostizkogel 3394 m,
Hohe Geige 3393 m,
Taschachwand 3358 m,
Saykogel 3360 m,
Glockturm 3353 m,
Rofelewand 3353 m,
Puitkogel 3345 m,
Roteck 3337 m,
Granatenkogel 3318 m,
Manigenbachkogel 3314 m,
Stockkogel 3276 m,
Im Hinteren Eis 3270 m,
Lodner 3268 m,
K2 3253 m,
Wassertalkogel 3252 m,
Zirmeggenkogel 3229 m,
Wurmtaler Kopf 3225 m,
Nederkogel 3163 m,
Mittagskogel 3162 m,
Gebhardspitze 3118 m,
Schermerspitze 3116 m,
Kirchenkogel 3113 m,
Luibiskogel 3112 m,
Grieskogel 3107 m,
Wurmkogel 3082 m,
Fundusfeiler 3079 m,
Mittlerer Seekarkopf 3063 m,
Königskogel 3050 m,
Geislacher Kogel 3050 m,
Wildes Mannle 3023 m.

Schroniska:

Anton-Renk-Hütte,
Brandenburger Haus,
Stalderhütte,
Braunschweiger Hütte,
Breslauer Hütte
Rüsselsheimer Hütte,
Erlanger Hütte,
Forchheimer Biwakschachtel,
Gepatschhaus,
Unterkunft am Hauersee,
Hochjochhospiz,
Hochwildehaus,
Hohenzollernhaus,
Kaunergrathütte,

Langtalereckhütte,
Lehnerjochhütte,
Martin-Busch-Haus (Neue Samoar Hütte),
Nauderer Skihütte,
Ramolhaus,
Rauhekopfhütte,
Rheinland-Pfalz-Biwak,
Riffelseehütte,
Selber Haus,
Taschachhaus,
Vernagthütte,
Verpeilhütte,
Talherberge Zwieselstein.

Ötzi

19 września 1991 r. dwoje niemieckich turystów znalazło szczątki człowieka, który zmarł ponad 3100 lat p.n.e. Nadano mu imię "Ötzi".

Bibliografia

Alpy Ötztalskie

Nördliche Ostalpen	1 Las Bregencki 2 Alpy Algawskie 3a Lechquellengebirge 3b Alpy Lechtalskie 4 Wettersteingebirge und Mieminger Kette 5 Karwendel 6 Brandenberger Alpen 7a Ammergauer Alpen 7b Bayerische Voralpen 8 Kaisergebirge 9 Leoganger und Loferer Steinberge 10 Alpy Berchtesgadeńskie 11 Chiemgauer Alpen 12 Salzburger Schieferalpen 13 Tennengebirge 14 Dachstein 15 Totes Gebirge 16 Alpy Ennstalskie 17a Salzkammergut-Berge 17b Oberösterreichische Voralpen 18 Hochschwabgruppe 19 Mürzsteger Alpen 20 Rax-Schneeberg-Gruppe 21 Ybbstaler Alpen 22 Türnitzer Alpen 23 Gutensteiner Alpen 24 Las Wiedeński
Zentrale Ostalpen	25 Rätikon 26 Silvretta 27 Samnaungruppe 28 Verwallgruppe 29 Sesvennagruppe 30 Alpy Ötztalskie 31 Stubaier Alpen 32 Sarntaler Alpen 33 Tuxer Alpen 34 Alpy Kitzbühelskie 35 Alpy Zillertalskie 36 Venedigergruppe 37 Rieserfernergruppe 38 Villgratner Berge 39 Granatspitzgruppe 40 Glocknergruppe 41 Schobergruppe 42 Goldberggruppe 43 Kreuzeckgruppe 44 Ankogelgruppe 45a Radstädter Tauern 45b Schladminger Tauern 45c Rottenmanner und Wölzer Tauern 45d Seckauer Tauern 46a Alpy Gurktalskie 46b Lavanttaler Alpen 47 Randgebirge östlich der Mur
Südliche Ostalpen	48a Ortler-Alpen 48b Gruppo Sobretta-Gavia 48c Nonsberggruppe 49 Alpi dell’Adamello e della Presanella 50 Prealpi Gardesane 51 Dolomiti di Brenta 52 Dolomity 53 Dolomiti di Fiemme 54 Prealpi Vicentine 56 Alpy Gailtalskie 57a Alpi Carniche 57b Prealpi Carniche 58 Alpy Julijskie 59 Karawanki i Pohorje 60 Alpy Kamnickie
Westliche Ostalpen	63 Plessur-Alpen 64 Platta-Gruppe 65 Albula-Alpen 66 Bernina-Alpen (66a Berninagruppe, 66b Bergell) 67 Livigno-Alpen 68 Alpy Bergamskie

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Alpy Ötztalskie

Ötzi

Bibliografia

Media użyte na tej stronie