Alternativa Popolare

Alternativa Popolare
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data założenia

marzec 2017

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja

Alternatywa Ludowa (wł. Alternativa Popolare, AP) – włoska chadecka partia polityczna[1], powołana w 2017.

Historia

Alternativa Popolare powstała na bazie Nowej Centroprawicy. NCD została założona w 2013 z inicjatywy części działaczy Ludu Wolności, którzy sprzeciwiali się koncepcji Silvia Berlusconiego przekształcenia PdL w Forza Italia, a jednocześnie deklarowali się jako zwolennicy koalicyjnego rządu Enrica Letty. Przywódcą tej grupy stał się wicepremier Angelino Alfano. Do nowej formacji przystąpili wszyscy ministrowie z Ludu Wolności, a także około 60 parlamentarzystów obu izb włoskiego parlamentu[2][3].

NCD pozostała w składzie kolejnych koalicji rządowych wokół centrolewicowej Partii Demokratycznej, nie odnotowywała jednak sukcesów wyborczych. 18 marca 2017 Nowa Centroprawica została rozwiązana. Tego samego dnia jej działacze powołali nową formację pod nazwą Alternativa Popolare. Angelino Alfano objął funkcję przewodniczącego, wśród liderów znaleźli się m.in. Enrico Costa, Roberto Formigoni, Beatrice Lorenzin i Maurizio Lupi[1]. AP zastąpiła NCD w Europejskiej Partii Ludowej[4].

Zmianę formuły ugrupowania motywowano chęcią stworzenia alternatywy dla wyborców centroprawicowych i chadeckich. Liderzy partii krytykowali sojusz odwołującej się do tożsamego elektoratu partii Forza Italia z uznawaną za populistyczną Ligą Północną[1].

W grudniu 2017 Angelino Alfano zapowiedział, że nie wystartuje w wyborach parlamentarnych w 2018. Pojawiły się plany rozwiązania partii na tle rozbieżności co do doboru koalicjantów. Ostatecznie ustalono, że grupa opowiadająca się za współpracą z Partią Demokratyczną (z liderką Beatrice Lorenzin) pozostanie pod szyldem AP, a frakcja wspierająca udział w sojuszu centroprawicy (m.in. Maurizio Lupi) powróci do szyldu NCD[5][6].

AP współtworzyła listę Civica Popolare, która uzyskała poparcie na poziomie 0,5% głosów w wyborach w 2018[7]. Dwóch przedstawicieli partii (w tym jej liderka) uzyskało mandaty w niższej izbie parlamentu XVIII kadencji. W kolejnych miesiącach działalność ugrupowania zanikła.

Przypisy

  1. ↑ a b c Ncd si scioglie, Alfano battezza „Alternativa Popolare” (wł.). la Repubblica.it, 18 marca 2017. [dostęp 2017-04-23].
  2. ↑ Alfano lancia il Nuovo centrodestra: «No a Fi per me scelta dolorosa. No a decadenza Berlusconi» (wł.). ilmessaggero.it, 16 listopada 2013. [dostęp 2017-04-23].
  3. ↑ Silvio Berlusconi's heir Angelino Alfano forms new party in Italy (ang.). independent.co.uk, 15 listopada 2013. [dostęp 2017-04-23].
  4. ↑ Parties & Partners (ang.). epp.eu. [dostęp 2017-04-23].
  5. ↑ Alternativa Popolare, il partito si scioglie: „È una separazione consensuale”. Per ora i gruppi parlamentari restano uniti (wł.). ilfattoquotidiano.it, 12 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-14].
  6. ↑ Ap, „Separazione consensuale”. Ok della Direzione Nazionale (wł.). affaritaliani.it, 12 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-14].
  7. ↑ Beatrice Lorenzin esulta per lo 0,5% di Civica Popolare: la frase fuori dalla realtà (wł.). liberoquotidiano.it, 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-06].
Partie polityczne Włoch
Partie reprezentowane
w parlamencie krajowym lub europejskim

Flaga Włoch

Media użyte na tej stronie