Alton B. Parker

Alton Brooks Parker
Ilustracja
Center
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1852
Cortland

Data śmierci

10 maja 1926

Kandydat Partii Demokratycznej na urząd Prezydenta
(w 1904)
Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

William Bryan

Następca

William Bryan
(Kandydat na wiceprezydenta: Henry Gassaway Davis)

Alton Brooks Parker (ur. 14 maja 1852, zm. 10 maja 1926) – amerykański prawnik, sędzia i polityk, znany głównie jako kandydat Partii Demokratycznej w wyborach prezydenckich w 1904 roku.

Urodzony w Cortland (Nowy Jork) Parker praktykował początkowo prawo w Kingston. Był też czynnym członkiem Partii Demokratycznej. W latach 1885-1889 zasiadał w Sądzie Najwyższym stanu Nowy Jork, zaś w latach 1898-1904 prezesem Federalnego Sądu Apelacyjnego w Nowym Jorku. Był bliskim współpracownikiem i protegowanym wpływowego konserwatywnego demokraty Davida B. Hilla, gubernatora i senatora z Nowego Jorku.

To właśnie poparcie konserwatywnego skrzydła partii (tzw. Bourbon Democrats) zdecydowało o uzyskaniu przez Parkera nominacji jako jej kandydata na prezydenta Stanów Zjednoczonych w 1904. Parker zaakceptował wysunięcie swojej kandydatury, rezygnując tym samym z funkcji prezesa sądu.

W owym czasie wewnątrz Partii Demokratycznej toczyła się walka między konserwatystami, na których czele stali Hill oraz były prezydent Grover Cleveland, a frakcją postępową, której przewodził trzykrotny kandydat na prezydenta i przyszły sekretarz stanu William Bryan. Tym razem jednak czasowo przywództwo objęli przeciwnicy Bryana. Kandydatem na wiceprezydenta u boku Parkera został były senator z Wirginii Zachodniej Henry Gassaway Davis.

Przeciwnikiem Parkera był bardzo popularny urzędujący republikanin Theodore Roosevelt, który znajdował się znacznie odeń na lewo.

Ponieważ Roosevelt był bardzo popularnym prezydentem, a demokraci mocno podzieleni, Parker przegrał wybory znaczną różnicą głosów. Zwolennicy Bryana w większości poparli bliższego im ideologicznie Roosevelta. Parker i Davis zdobyli 5,083,880 głosów (37,6%), co dało im 140 głosów w kolegiom elektorskim, wobec 7,630,457 (56,4%) i 336 elektorów popierających Roosevelta. Parker zdobył tylko stany południa, będące w owym czasie bastionem demokratów ('Yellow dog Democrats). Po swej porażce Parker, który nie mógł powrócić do zawodu sędziego.

Pisarz Irving Stone w swej poświęconej przegranym kandydatom do prezydentury książce pt. They Also Run („oni także kandydowali”) wyraża pogląd, iż Parker mógłby być dobrym prezydentem, ale przegrał w dużej mierze z barwną osobowością Roosevelta. Stone sugeruje, iż były to pierwsze wybory, w których patrzono przede wszystkim na kandydatów.

Parker jest prawdopodobnie najmniej znanym kandydatem głównej partii na prezydenta. Nie ma nawet poświęconej sobie solidnej biografii, a jednym z bardzo nielicznych dowodów pamięci jest szkoła podstawowa w Cortland, nazwana jego imieniem.

Media użyte na tej stronie

US Democratic Party Logo.svg
Logo of the Democratic Party of the United States. Dark blue D inside a dark blue circle.