Alvin (batyskaf)

batyskaf Alvin

Alvin - pojazd podwodny przeznaczony do prac badawczych i ratunkowych zbudowany w 1964 roku, konstrukcji oceanografa Allyna Vine'a z Woods Hole Oceanographic Institution. Obsługę batyskafu Alvin stanowi jeden pilot i dwóch naukowców.

Batyskaf Alvin jest zdolny do osiągania głębokości ok. 1 mili (1829 m), rozwijania prędkości 5,8 węzła i przebywania pod wodą 24 godziny.

Od nazwy batyskafu pochodzi nazwa rodziny Alvinellidae i rodzaju Alvinella (zob np. Alvinella pompejana), odkrytych w końcu lat 70. XX w. na głębokości 2500 m, w głębinowych „ogrodach róż” lub „oazach” dna oceanicznego – np. w ekosystemach kominów hydrotermalnych ryftu płyty pacyficznej w pobliżu Wysp Galapagos, w osiowej części Grzbietu Wschodniopacyficznego[1][2][3]. W ekspedycjach badawczych uczestniczyli m.in. Jack Corliss, Tjeerd H. van Andel i Jack Donnelly[4].

W 1966 roku Marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych posłużyła się między innymi Alvinem do akcji wydobycia bomby wodorowej z głębokości 853 m u wybrzeży Hiszpanii, niedaleko osady Palomares[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Najbardziej niezwykłe ekosystemy świata. W: Marcin Ryszkiewicz: Ziemia i życie. Rozważania o ewolucji i ekologii. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1995, s. 180–186. ISBN 83-86669-60-8.
  2. ↑ Marcin Ryszkiewicz: Kronika. W: Wiedza i Życie > Archiwum [on-line]. Prószyński i S-ka, grudzień 2001. [dostęp 2012-05-01].
  3. ↑ Zaginiony Świat. W: Przekrój, 16 stycznia 2012 [on-line]. [dostęp 2012-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-31)].
  4. ↑ Susan Young: Tjeerd Hendrik van Andel, Stanford geo-archaeologist and deep-sea explorer, dies at 87 (ang.). W: Stanford Report, [on-line]. news.stanford.edu, November 8, 2010. [dostęp 2012-04-29].
  5. ↑ Tajemnice podmorskiego świata, Piotr Oborski, 1979, str.58-60.

Media użyte na tej stronie

ALVIN submersible.jpg

Alvin submersible