Amadeusz Sabaudzki-Achaja

Amadeusz Sabaudzki-Achaja

Amedeo di Savoia-Acaia

— hrabia Piemontu, książę Achai —
Herb hrabstwa Piemontu.
hrabia Piemontu
Okres	od 17 maja 1367 do 7 maja 1402
Poprzednik	Jakub Sabaudzki-Achaja
Następca	Ludwik Sabaudzki-Achaja
książę Achai
Okres	od 17 maja 1367 do 7 maja 1402
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	1363 Pinerolo
Data i miejsce śmierci	7 maja 1402 Pinerolo
Ojciec	Jakub Sabaudzki-Achaja
Matka	Małgorzata Beaujeu
Rodzeństwo	Filip II Ludwik
Żona	Katarzyna Genewska od 1380 do 7 maja 1402
Dzieci	Małgorzata Bona Matylda Katarzyna
Konkubina	nieznana
Dzieci	Juliusz

Herb hrabstwa Piemontu.

(c) Odejea, CC BY-SA 3.0

Herb księstwa Achai.

Amadeusz Sabaudzki-Achaja^[1] (wł. Amedeo Savoia-Achai; ur. 1363 w Pinerolo, zm. 7 maja 1402 tamże) – hrabia Piemontu i książę Achai^[1].

Życiorys

Syn Jakuba Sabaudzkiego-Achaja wł. Giacomo di Savoia-Acaia i Małgorzaty Beaujeu fr. Marguerite de Beaujeu (1346 † 1402), został ogłoszony następcą przez ojca 16 maja 1366, co oznaczało wydziedziczenie przyrodniego brata Filipa II Sabaudzkiego-Achaja, będącego rzeczywistym synem pierworodnym, pod naciskiem Amadeusza VI Sabaudzkiego (zwanego Zielonym Hrabią), który pokonał i wziął do niewoli Jakuba. Amadeusza powierzono opiece Amadeusza VI Sabaudzkiego, która ustała w 1377, po osiągnięciu wieku czternastu lat. Hrabia Sabaudzki, który odebrał od niego przysięgę wierności, zaaranżował w 1380 małżeństwo, po otrzymaniu dyspensy papieskiej, z powodu bliskiego pokrewieństwa z narzeczoną, która była kuzynką, z Katarzyną Genewską (†1407), córką Amadeusza III, hrabiego Genewy i Matyldy Auvergne fr. Mahaut d’Auvergne^[2], rodziny zafanych wasali domu Chambery: dzięki tej umowiej małżeńskiej, która jednak nie dała spadkobierców płci męskiej, Amadeusz stał krewnym antypapieża Klemens VII, z pomocą którego próbował dochodzić swoich praw do Księstwa Morea (Achai).

Wierny towarzysz Amadeusza VI, brał udział w ekspedycji, do Molise, aby odzyskać ciało przedwcześnie zmarłego hrabiego. Później przyjaciel jego następcy Amadeusza VII Sabaudzkiego, jego towarzysz z dzieciństwa, towarzyszył mu w jego wojskowych przedsięwzięciach, dopóki on też nie zgasła przedwcześnie w 1391. W tym samym roku jego posłowie spotkali się w Atenach z Nerio I Acciaioli, księciem Aten, który po tym, jak zatrudnił Kompanię Nawarską^[a] natychmiast miał z nią problemy, jej dowódca Piotr Lebourd z Saint-Supernan uwięził go na rok w Lastrina począwszy od września 1389. Nerio zawarł pakt z emisariuszami Amadeusz przeciwko Nawarejczykom, którzy wtedy kontrolowali Moreę (wenecka nazwa Peloponezu), w którym uznawał Amadeusza za księcia Achai i uznawał się jego wasalem jako senior Koryntu i książę Aten i Nauplionu. Tymczasem Amedeo negocjował również z przeciwnikiem Nerio, Piotrem Labourd, domagając się uznania suwerenności ze strony Nawarejczyków w zamian za potwierdzenie ich rozległych posiadłości w Grecji. Ekspedycja wojskowa Amadeusza w Grecji, jednak nie doszła do skutku, jako że ten ostatni zmarł nagle krótko przed zaokrętowaniem w Genui. Z następcą Amadeusza VII Sabaudzkiego, Amadeuszem VIII, Amadeusz miał zawsze dobre stosunki, i wystąpił po jego stronie w walce z Tomaszem III Saluzzo, którego uwięził w Turynie, i przeciwko Teodorowi Monferrato, któremu odebrał miasto Mondovi (1396).

Podpisanie rozejmu między Monferrato i Amadeuszowi nastąpiło w 1397, dzięki interwencji Jana Galeazzo Viscontiego, Amadeusz ponownie przeniósł się do Pinerolo, gdzie opuściłu go siły: tutaj zmarł. Na jego pogrzebie byli również ambasadorowie markiza Monferrato. Następcą został jego brat Ludwik.

Potomstwo

Z żoną Katarzyną Genewską († 1407) Amadeusz miał następujące dzieci:

• Małgorzata wł. Margherita (1390–1464), wyszła za mąż 17 stycznia 1403 – za Teodora Monferrato; po owdowieniu wycofała się do klasztoru i zmarła w opinii świętości. Została beatyfikowana przez papieża Klemensa IX w 1669 roku;
• Bona (21 czerwca 1390 – po 1392), zmarła w młodym wieku;
• Matylda wł. Matilde (†1438), wyszła za mąż za Ludwika III Reno (1378–1436), elektora Palatynatu;
• Katarzyna wł. Caterina (1400)

Syn pozamałżeński:

• Juliusz wł. Giulio (†1399)

Rodowód

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Harry W. Hazard: A History of the Crusades: Volume III – The Fourteenth and Fifteenth Centuries''. Setton, Kenneth M. (główny redaktor). Madison: University of Wisconsin Press, 1975. (ang.)
• Kenneth M. Setton: Catalan Domination of Athens 1311 – 1380. Revised edition. Londyn: Variorum, 1975. (ang.)
• Charles Cawley’s: Savoy. W: Medieval Lands [on-line]. Foundation for Medieval Genealogy, 2014-05-24. [dostęp 2016-08-03].