Amatorski Klub Filmowy

Budynek AKF Klaps w Chybiu.

Amatorski Klub Filmowy (AKF) – klub, którego członkowie uczą się podstaw filmowania i realizują głównie krótkie filmy dokumentalne, fabularne i animowane.

AKF-y zaczęły być popularne w Polsce od lat 50. wraz z powstaniem w Katowicach AKF-u Śląsk, który zgromadził utalentowanych filmowców amatorów, a z czasem także animatorów całego ruchu: Norberta Boronowskiego[1], Edwarda Poloczka, Jana i Danutę Maćkow, Stanisława Fischera i wielu innych. Klub nie tylko skupiał się na szkoleniu w zakresie filmowania, ale także promował kulturę filmową w regionie[2].

W krótkim czasie w ślad za AKF-em Śląsk, w całym kraju zaczęły powstawać kolejne kluby. W 1956 roku istniało 27 AKF-ów, a w 1969 roku – 228[3]. Członkami AKF-ów mogli być zarówno dorośli, jak i dzieci, niezależnie od poziomu wykształcenia i umiejętności. Kluby działały w domach kultury, czy też przy zakładach pracy, które stawały się ich patronami, zapewniając sprzęt filmowy i taśmy – niezwykle drogie i trudno-dostępne dla indywidualnych filmowców amatorów w okresie PRL-u.

Część filmowców zaangażowanych w AKF-y skupiała się na realizacji kronik zakładowych i materiałów z uroczystości państwach, ale w ruchu powstawały także filmy oryginalne i odważne pod względem estetyki oraz poruszanych tematów. Kluby zrzeszone były w Federacji AKF-ów (obecnie Federacji Niezależnych Twórców Filmowych), która organizowała przeglądy i konkursy. Do najważniejszych z nich należały: Ogólnopolski Konkurs Filmów Amatorskich OKFA (obecnie Ogólnopolski Konkurs Filmów Niezależnych) oraz Festiwal Pol-8[4].

Ruch AKF-ów rozwijał się do końca lat 80., większość klubów upadła z powodu zmiany technologicznej – z tzw. "wąskich taśm" (taśm w formatach 16 mm, 8 mm, Super 8 mm) do technologii wideo, jak i transformacji systemowej. AKF-y istniejące do czasów obecnych: min. AKF Klaps z Chybia[5] AKF Sawa z Warszawy[6], AKF Chemik z Oświęcimia.

Wielu profesjonalnych filmowców rozpoczynało swoje kariery od działalności w ruchu amatorskim, m.in. Krzysztof Zanussi, Maciej Dejczer, Daniel Szczechura. O ruchu amatorskich klubów filmowych opowiada film Amator (1979) w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego.

Przypisy

  1. FilmPolski.pl - Norbert Boronowski, FilmPolski [dostęp 2019-11-16] (pol.).
  2. Ryszard Barnert, Inne kino, czyli od filmu amatorskiego do telewizji, [w:] Andrzej Gwóźdź, Filmowe światy. Z dziejów X muzy na Górnym Śląsku, Katowice 1998.
  3. Wiesław Stradomski, Film amatorski w Polsce, Warszawa: COMUK, 1971.
  4. Paulina Haratyk, Amatorskie Kluby Filmowe. Zapomniany fenomen PRL-u, „EKRANy” (nr 3-4), 2016.
  5. Strona internetowa AKF-u Klaps, akfklaps.pl [dostęp 2019-11-16] (pol.).
  6. Strona internetowa AKF-u Sawa, akfsawa.pl [dostęp 2019-11-16].

Media użyte na tej stronie

POL Chybie Klaps, Radość.JPG
Autor: D T G, Licencja: CC BY 3.0
Amatorski Klub Filmowy "KLAPS" oraz Środowiskowy Ośrodek Współdziałania Dzieci i Młodzieży SL SALOS "Radość" w Chybiu (Stowarzyszenie Lokalne Salezjańskiej Organizacji Sportowej RADOŚĆ)