Ambasada Rumunii w Polsce
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | 1919, 1945 |
Ambasador | Theodor Cosmin Onisii[1] |
Zatrudnienie | 11+[2] |
Adres | |
ul. F. Chopina 10 00-559 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() | |
Strona internetowa |
Ambasada Rumunii w Polsce (rum. Ambasada României în Polonă) – rumuńska placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy ul. Fryderyka Chopina 10.
Podział organizacyjny
W skład przedstawicielstwa wchodzą:
- Sekcja Ekonomiczno-Handlowa (rum. Secţia Economică şi Comercială)
- Sekcja Konsularna (rum. Secţia Consulară)
- Biuro Attaché Wojskowego (rum. Biroul Ataşatului Milibar)
- Biuro Attaché Spraw Wewnętrznych (rum. Biroul Ataşatului pentru Afaceri Interne)
- Wydział Finansowy (rum. Departamentul Financiar)
- Wydział Administracyjny (rum. Departamentul Administrativ)
- Rumuński Instytut Kultury (rum. Institutul Cultural Român), ul. Chopina 10
- Ośrodek Informacji Turystycznej Rumunii (rum. Centrul de Informare şi Promovare a Turismului Românesc), ul. Marszałkowska 84/92
Siedziba
Przed I wojną światową
W okresie Imperium Rosyjskiego w Warszawie swą siedzibę miał konsulat przy ul. Pięknej 10 (1900-1903).
W okresie międzywojennym
Stosunki dyplomatyczne między dwoma krajami Polską i Rumunią nawiązano w 1919. Poselstwo tego kraju funkcjonowało w Hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście (1919), w pałacyku Branickich przy ul. Frascati – Wiejskiej 10 (1919-1930), w kamienicy przy ul. Mokotowskiej 51/53 m. 50 (1932), w kamienicy firmy „Ericsson” w Al. Ujazdowskich 47 (1933[3]−1938), następnie w kamienicy Władysława Ławrynowicza w Al. Ujazdowskich 22 (1939), kamienica obecnie nie istnieje. W okresie wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania. W 1937 podniesiono szczebel stosunków – do rangi ambasad[4]. Rezydencja ambasadora mieściła się w kamienicy Kościelskich przy ul. Świętojańskiej 2[5]. Zerwanie stosunków nastąpiło w 1940.
Rumunia utrzymywała też konsulaty:
- we Lwowie: przy pl. Mariackim 8 (1928−1938), konsulat generalny
- Gdańsku: przy Hundegasse 85, obecnie ul. Ogarna (1925-1939)
Po II wojnie światowej
Stosunki wznowiono w 1945 na szczeblu ambasad, a Rumunia otworzyła ją w Warszawie w 1946. Następnie ambasada wraz z przedstawicielstwem Rumuńskiej Agencji Gospodarczej mieściła się w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 45 (1948-1950). W 1950 władze rumuńskie wybudowały przy ul. F. Chopina 10 zespół obiektów biurowo-mieszkalnych ambasady (proj. Marcu Duiliu).
Utrzymywano również Biuro Handlowe Ambasady w Katowicach przy ul. Piastowskiej 2 (1990).
Do 1989 przy ambasadzie funkcjonowała Grupa Operacyjna Securitate.
Główny budynek ambasady został wpisany do gminnej ewidencji zabytków w 2012, a budynek mieszkalny w 2017[6].
W 2006 został powołany Rumuński Instytut Kultury w Warszawie. Mieścił się w kamienicy Ormiańskiej przy ul. Krakowskie Przedmieście 47-51, obecnie w budynku ambasady przy ul. Chopina 10 (2014-2021[7]).
Zobacz też
- Ambasada RP w Bukareszcie
- b. Konsulat Rumunii w Gdańsku
- Polsko-Rumuńska Izba Gospodarcza
- Polsko-Bałkańska Izba Handlowa
Przypisy
- ↑ https://www.prezydent.pl/aktualnosci/listy-uwierzytelniajace/art,51,prezydent-rp-przyjal-listy-uwierzytelniajace.html
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl, www.gov.pl [dostęp 2019-12-11] (pol.).
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1933
- ↑ W 1938 według Edward Józef Pałyga: Warszawski korpus dyplomatyczny w okresie międzywojennym, [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej 1918-1939, PWN Warszawa 1973.
- ↑ Marek Wrede. Mansjonaria, kamienica Kościelskich. Zarys historii. „Rocznik Warszawski”. XXIV, s. 17, 1995.
- ↑ Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków, Urząd M. St. Warszawy .
- ↑ https://www.icr.ro/
Bibliografia
- Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
- Edward Józef Pałyga: Warszawski korpus dyplomatyczny w okresie międzywojennym, [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej 1918-1939, PWN, Warszawa 1973
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
- Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [1]
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor: Hubert Śmietanka, Licencja: CC BY-SA 2.5
Pałac Branickich, Warszawa, al. Na Skarpie 20/26.
Autor: Szczebrzeszynski, Licencja: CC0
Ericsson house Warsaw - architect Marian Lalewicz
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ambasada Rumunii przy ul. Chopina 10 w Warszawie
Autor: Sechshoden, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kamienica na ulicy Mokotowskiej nr 51/53 w Warszawie
Coat of arms of Romania.