Ambończycy

Ambończycy
orang Ambon

Kobiety ambońskie wykonujące taniec z okazji Dnia Królowej (1921)
Populacja

1,4 mln

Miejsce zamieszkania

Indonezja (prowincja Moluki), Holandia

Język

języki austronezyjskie, malajski amboński, indonezyjski, niderlandzki

Religia

chrześcijaństwo (protestantyzm, katolicyzm), islam, animizm

Grupa

ludy austronezyjskie, Molukańczycy, Indonezyjczycy

Ambończycy[1] (indonez. orang Ambon[2]) – grupa etniczna zamieszkująca południową część archipelagu Moluków we wschodniej Indonezji. Posługują się różnymi językami z rodziny austronezyjskiej oraz językiem malajskim ambońskim[2]. Wyznają protestantyzm, a w mniejszym zakresie także katolicyzm, islam bądź animizm[3]. Stanowią grupę przejściową między ludami malajskimi a ludami papuaskimi[3].

Stosunkowo wcześnie znaleźli się pod wpływem Holendrów i zostali poddani wpływom chrześcijaństwa[4]. Na terenach wiejskich ludność chrześcijańska w większości porzuciła własne języki na rzecz malajskiego ambońskiego, natomiast grupy muzułmańskie wciąż komunikują się w rodzimych językach[5]. Do rodzimych języków wyspy Ambon i okolic należą: asilulu, hitu, haruku, laha, larike-wakasihu, nusa laut, saparua, seit-kaitetu, tulehu[6].

Wyspy Moluki w 2002 r. zamieszkiwało ok. 1,34 mln Ambończyków[3], a miasto Ambon w 2007 r. liczyło ok. 260 tys. mieszkańców[7]. Są oni główną ludnością wyspy Ambon[8]. Po latach 50. XX wieku znaczna część ludności była zmuszona opuścić Moluki. Ponad 50 tys. Ambończyków zamieszkuje Holandię[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ hasło „Ambon”. W: Barbara Petrozolin-Skowrońska, Andrzej Dyczkowski: Nowy leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 47. ISBN 978-83-01-12490-8. [dostęp 2021-10-06].
  2. ↑ a b Ambonese. W: Barbara A. West: Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. New York: Infobase Publishing, 2009, s. 42. ISBN 978-1-4381-1913-7. OCLC 370717954. [dostęp 2021-08-15]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Ambonese. W: James Minahan: Encyclopedia of the Stateless Nations: Ethnic and National Groups Around the World A-Z. T. I. A–C. Westport, Connecticut: Greenwood Press, 2002, s. 97–102. ISBN 978-0-313-07696-1. OCLC 56100378. [dostęp 2020-02-15]. (ang.).
  4. ↑ DeWitt C. Ellinwood: Ethnicity and the Military in Asia. Abingdon–New York: Routledge, 2017, s. 276. ISBN 978-1-351-31879-2. [dostęp 2021-08-15]. (ang.).
  5. ↑ Charles E. Grimes: Digging for the Roots of Language Death in Eastern Indonesia: The Cases of Kayeli and Hukumina. W: Margaret Florey (red.): Endangered Languages of Austronesia. Oxford: Oxford University Press, 2009, s. 73–89. ISBN 978-0-19-157121-3. OCLC 507435850. [dostęp 2022-08-20].
  6. ↑ Scott Paauw: Ambon Malay. W: Susanne Maria Michaelis, Philippe Maurer, Martin Haspelmath, Magnus Huber, Melanie Revis (red.): The survey of pidgin and creole languages. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104. ISBN 978-0-19-969143-2. OCLC 813856192. (ang.).
  7. ↑ Jeroen Adam, How ordinary folk became involved in the Ambonese conflict. Understanding private opportunities during communal violence, „Bijdragen tot de taal-, land- en volkenkunde / Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia”, 166 (1), 2010, s. 25–48, DOI: 10.1163/22134379-90003624 (ang.).
  8. ↑ Ambon, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-23].

Media użyte na tej stronie