Ambra
Ambra (Ambergris Tincture) – wydzielina z przewodu pokarmowego kaszalota (Physeter macrocephalus), która jest prawdopodobnie wynikiem niestrawności lub zaparcia wieloryba.
Charakterystyka i występowanie
Ambra pojawia się w okolicach żerowania, unosi się na powierzchni wody (skąd może zostać odłowiona), a następnie wyrzucana jest na wybrzeże oceanów. Bryły ambry mają najczęściej rozmiary pięści lub ludzkiej głowy. Mają postać różnokształtnych form o masie 1-20 kg. Ambra może przybierać barwę szarą, żółtawą lub brązową. Ma konsystencję wosku, jest lżejsza od wody, mięknie w cieple ręki i ulega upłynnieniu w temperaturze wrzenia wody. Jest słabo rozpuszczalna w alkoholu, lepiej rozpuszcza się w tłuszczach.
Ambra jest jednym z nielicznych naturalnych surowców przemysłu perfumeryjnego pochodzenia zwierzęcego[a]. Charakteryzuje się zapachem porównywalnym do końskiego potu oraz zapachu morza. Ze względu na swe właściwości jest używana przez najbardziej renomowanych producentów perfum. Czysta ambra nie ma zapachu, powstaje on w wyniku fotooksydacji i autooksydacji, a składnikami decydującymi o jej charakterystycznym zapachu są ambreina, ambriole, jonony i aldehyd ambrowy. Tynkturę[b] otrzymuje się przez macerację wysuszonego i rozdrobnionego surowca alkoholem etylowym. Otrzymywane są również zagęszczone roztwory alkoholowe otrzymywane z tinktury, tzw. rezynoid lub absolut ambry. Tynktura i zagęszczone ekstrakty muszą dojrzewać przez pół roku, zanim zostaną użyte w kompozycjach zapachowych. W przemyśle perfumeryjnym poza balsamicznym zapachem ambry wykorzystuje się jej właściwości doskonałego utrwalacza.
Pozyskiwanie
Dawniej wydobywano ją, sondując lancami zawartość jelit rozpłatanych zwierząt – wielorybów odławianych w celu pozyskania m.in. wielorybiego tłuszczu (w tym spermacetu) i fiszbinów. Ośrodkiem pozyskiwania ambry były m.in. wybrzeża Australii, Nowej Zelandii i Nowej Kaledonii, na której plażach ambra bywa znajdowana szczególnie często. Obecnie naturalna ambra jest niedostępna ze względu na ochronę kaszalotów. Wytwarzane są jej substytuty syntetyczne lub roślinne (np. produkty otrzymywane z nasion hibiskusa).
Według mitów ambra potrafi też hipnotyzować syreny.
Główne składniki
- ambreina
- epicoprostanol
- norphyton
- coproston
W wielu krajach stosowanie ambry jest zakazane, ze względu na ochronę kaszalotów. Jako zamiennika ambry używa się zazwyczaj żywicy ladanum otrzymywanej z niektórych gatunków czystków[1].
Przypisy
- ↑ Bo Jensen. "A small guide to Nature's fragrances – Essential oils 15 – Labdanum". www.bojensen.net. Retrieved 2014-06-25
Uwagi
Bibliografia
- Władysław S. Brud, Iwona Konopacka-Brud; "Podstawy perfumerii. Historia, pochodzenie i zastosowanie substancji zapachowych"; Łódź 2009; ISBN 978-83-923517-2-6
- Ryszard Farbiszewski , Agata Jabłońska-Trypuć , Sensoryka i substancje zapachowe, Białystok: Wyższa Szkoła Kosmetologii i Ochrony Zdrowia, 2006, ISBN 83-921926-3-X, ISBN 978-83-921926-3-3, OCLC 749231623 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Frank Wirth Whales-dolphins, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Sperm Whale (Physeter macrocephalus), Pottwal
Autor: Ecomare, Licencja: CC BY-SA 4.0
ambergris from a sperm whale in 2012 in Ecomare