Ambroży (Mereżko)

Ambroży
Adrian Mereżko
Arcybiskup Pittsburgha i Wirginii Zachodniej
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1889
okolice Kijowa

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 1974
Boston

Miejsce pochówku

Monaster Trójcy Świętej w Jordanville

Arcybiskup Pittsburgha i Wirginii Zachodniej
Okres sprawowania

1967–1973

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Śluby zakonne

do 1955

Diakonat

1938

Prezbiterat

1938

Chirotonia biskupia

11 września 1955

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 września 1955

Konsekrator

Leoncjusz (Turkiewicz)

Ambroży, imię świeckie Adrian Mereżko (ur. 25 sierpnia 1889 w okolicach Kijowa, zm. 9 grudnia 1974 w Bostonie) – biskup Metropolii Amerykańskiej, następnie duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Życiorys

Pochodził z Kijowszczyzny, wychował się przy ławrze Peczerskiej. Uzyskał średnie wykształcenie i podjął pracę w administracji guberni jekaterynosławskiej[1]. W czasie wojny domowej w Rosji walczył przeciwko bolszewikom, w 1920 ewakuował się z Krymu razem z rozbitymi siłami Białych. Od 1923 przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych[2].

W USA spotkał się pierwszy raz z arcybiskupem Witalisem (Maksimienką) z Rosyjskiej Cerkwi Zagranicznej, który miał na niego znaczący wpływ i pod kierunkiem którego uzyskał wykształcenie teologiczne. W 1938 biskup Witalis wyświęcił go na diakona i skierował do służby w soborze Wniebowstąpienia w Nowym Jorku. W tym samym roku Adrian Mereżko przyjął święcenia kapłańskie z rąk metropolity Teofila (Paszkowskiego) i został proboszczem parafii św. Spirydona w Perth Amboy[1].

W 1946 znalazł się w grupie duchowieństwa kierowanej przez metropolitę Teofila, która po synodzie w Cleveland opuściła Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji i podjęła rozmowy z Patriarchatem Moskiewskim w sprawie uregulowania statusu kanonicznego, ostatecznie zakończone niepowodzeniem. W ramach niekanonicznej, nieuznawanej przez inne Kościoły Metropolii Amerykańskiej przyjął w 1955 chirotonię na biskupa Sitki i Alaski. Przez siedem miesięcy nadzorował także działanie Japońskiego Kościoła Prawosławnego, którego zarząd w latach 1947–1964 sprawowali biskupi Metropolii. W 1967 biskup Ambroży został przeniesiony na katedrę Pittsburgha i Wirginii Zachodniej i otrzymał godność arcybiskupią[1].

Tendencje w rozwoju Metropolii Amerykańskiej (a po uzyskaniu w 1970 autokefalii – Kościoła Prawosławnego w Ameryce) rozczarowywały arcybiskupa Ambrożego. Duchowny uważał, że Kościół ulega modernizmowi, czego wyrazem było marginalizowanie tradycyjnego języka cerkiewnosłowiańskiego, wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego, zniesienie obowiązku spowiedzi przed przyjęciem Eucharystii, skracanie nabożeństw. Dlatego w 1972 złożył na ręce metropolity wschodnioamerykańskiego i nowojorskiego, zwierzchnika Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, Filareta, prośbę o przyjęcie w jego jurysdykcję. Została ona przyjęta. Arcybiskup Ambroży przez rok służył w soborze Ikony Matki Bożej „Znak” w Nowym Jorku, później przeniósł się do monasteru Przemienienia Pańskiego w Bostonie i tam zmarł w 1974. Został pochowany na cmentarzu mnichów przy monasterze Trójcy Świętej w Jordanville[1].

Przypisy