Ambroży (Protasow)

Ambroży
Aleksiej Protasow
Arcybiskup twerski
Ilustracja
Kraj działaniaImperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia1762
Borowsk
Data i miejsce śmierci1831
Twer
Arcybiskup twerski
Okres sprawowania1826–1831
Wyznanieprawosławne
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
InkardynacjaEparchia twerska
Śluby zakonne1794
Prezbiterat1794
Sakra biskupia10 stycznia 1804
Sukcesja apostolska
Data konsekracji10 stycznia 1804
MiejscowośćPetersburg
MiejsceŁawra Aleksandra Newskiego
KonsekratorAmbroży (Podobiedow)

Ambroży, imię świeckie Aleksiej Protasow (ur. 1762 w Borowsku, zm. 1831 w Twerze) – rosyjski biskup prawosławny.

Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne eparchii krutickiej z siedzibą w Monasterze Nikoło-Pierierwińskim. Następnie uzyskał dyplom wyższego seminarium działającego przy Ławrze Troicko-Siergijewskiej i przez pewien czas był w nim wykładowcą niższych lat. W 1790 został wykładowcą klasy retoryki w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1794 złożył wieczyste śluby mnisze i został wykładowcą filozofii, zaś po trzech latach – prefektem Akademii[1]. W 1799 otrzymał godność archimandryty i został przeniesiony do Petersburskiej Akademii Duchownej na stanowisko jej rektora, które łączył z obowiązkami przełożonego Nadmorskiej Pustelni Trójcy Świętej i św. Sergiusza z Radoneża. Ambroży (Protasow) uczestniczył we wdrażaniu reformy wyższych szkół teologicznych, w ramach której seminarium duchowne przy Ławrze Aleksandra Newskiego zostało przekształcone w Akademię Duchowną. Za swój udział w reorganizacji uczelni został przełożonym Ławry Aleksandra Newskiego i Świętojezierskiego Wałdajskiego Monasteru Iwerskiej Ikony Matki Bożej. W 1802 został przeniesiony do monasteru św. Jerzego w Nowogrodzie, także jako jego przełożony, faktycznie stale pozostawał rektorem Petersburskiej Akademii Duchownej[1].

10 stycznia 1804 w soborze Trójcy Świętej w kompleksie Ławry Aleksandra Newskiego został wyświęcony na biskupa tulskiego; głównym konsekratorem był metropolita petersburski Ambroży. W 1816 został przeniesiony na katedrę kazańska. W eparchii kazańskiej działał na rzecz wznowienia działalności przez Kazańską Akademię Duchowną, zniszczoną przez pożar przed jego przybyciem do Kazania, jednak w 1818 decyzją Świątobliwego Synodu Rządzącego szkoła ta została ponownie przekształcona w seminarium duchowne[1]. Zainicjował działalność Towarzystwa Biblijnego w Kazaniu. W 1826 został przeniesiony na katedrę twerską. Zmarł pięć lat później w czasie epidemii cholery[1].

Przypisy

Media użyte na tej stronie