Ambrotypia
Ambrotypia – jedna z dawniejszych, stosowanych od 1851 roku[1], pozytywowych technik fotograficznych, pozwalająca uzyskać jeden unikatowy (czyli bez możności wykonania odbitek) obraz[2]. Ambrotypia opiera się na technice mokrej płyty kolodionowej, przy czym negatyw na szklanej płycie uzyskany w technice mokrej płyty jest specjalnie lekko niedoświetlony, a następnie umieszczany na czarnym podkładzie, przez co uzyskuje on wygląd pozytywu[2][3]. Obrazy tego rodzaju były często kolorowane.
Fotografie uzyskane w wyniku zastosowania mokrej płyty kolodionowej miały dobry kontrast i drobne ziarno[4].
Technice ambrotypii poświęcona jest książka Radosława Brzozowskiego: „Ambrotypia – Przewodnik praktyczny” Wyd. Szlachetna Fotografia s.c. (2015 r.)[5].
Przypisy
- ↑ „History of Photography”. American Experience. Boston: PBS. 1999. Dostęp 18 IX 2015 r. [1]
- ↑ a b Galeria Technik Szlachetnych W Fotografii, www.fotoartgallery.net [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] .
- ↑ Ambrotypia – Techniki szlachetne, technikiszlachetne.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
- ↑ Encyklopedia PWN, 1965, tom 5 hasło „Kolodionowy proces”.
- ↑ Ambrotypia – pierwszy praktyczny przewodnik, www.swiatobrazu.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
Portret rodziny wachmistrza (Frederick Scott Archer?)
Media użyte na tej stronie
Autor: Roi Boshi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Big mistake in the title. It is not an ambrotype, but a stereoscopic photograph around the years 1900-1920. A demonstration of the way a photographic glass negative, when viewed by reflected light against a black background, appears to be a positive image
Portrait of a soldier of the American Civil War (between 1860 and 1865). Copy of an ambrotype.
Portrét rodiny strážmistra (ukázka ambrotypie, Archerovo autorství nejisté)
Cute blond boy (USA)