American League Division Series

American League Division Series (ALDS) – w Major League Baseball pierwsza runda w postseason, w której rywalizuje się do trzech zwycięstw. Zwycięzca awansuje do American League Championship Series.

Division Series po raz pierwszy miały miejsce w 1981 i rozegrane zostały z konieczności po dwumiesięcznym strajku zawodników. Sezon został podzielony na dwie części. Do Division Series promocję uzyskali zwycięzcy dywizji z pierwszej i drugiej jego części[1].

W 1994 w związku z przystąpieniem do Major League Baseball nowych zespołów, utworzono w American League i National League trzecią dywizję Central Division. W związku ze strajkiem zawodników w sezonie 1994 nie rozegrano postseason i w efekcie inauguracja American League Division Series nastąpiła rok później. Do sezonu 2011 awans do Division Series uzyskiwali:

  • trzej mistrzowie każdej dywizji
  • zespół z dziką kartą, mający najlepszy bilans zwycięstw i porażek spośród reszty klubów[2]. Division Series rozgrywano w formacie 2–2–1[3]

Od sezonu 2012 dziką kartę otrzymują dwa zespoły, które rozgrywają jedno spotkanie o awans do Division Series (Major League Baseball Wild Card Game). Zwycięzca przystępuje do rywalizacji z zespołem z najlepszym bilansem w lidze, jednak przeciwnikiem nie może być zespół pochodzący z tej samej dywizji[2]. W sezonie 2012 zmieniono również format rozgrywek z 2–2–1 na 2–3 (dwa pierwsze mecze odbywały się na stadionie zespołu z gorszym bilansem z sezonu zasadniczego)[3]. Od 2013 ponownie obowiązuje format 2–2–1[4].

Wyniki ALDS

  • # – Zespół, który awansował do Division Series po otrzymaniu dzikiej karty

Przypisy

  1. ↑ 1981 American League Team Statistics and Standings. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
  2. ↑ a b Division Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
  3. ↑ a b Division Series moves to 2-3 format. espn.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
  4. ↑ MLB announces postseason schedule. mlb.com. [dostęp 2013-10-17]. (ang.).