Aminokwasy egzogenne

Aminokwasy egzogenne (gr. éksō, czyli „na zewnątrz”[1]), aminokwasy niezbędneaminokwasy, których organizm nie może syntetyzować samodzielnie, więc muszą być dostarczane w pożywieniu, w przeciwieństwie do aminokwasów endogennych.

U różnych organizmów różne aminokwasy można zaliczyć do jednej z tych dwóch grup, ale u większości kręgowców są to aminokwasy te same co u człowieka. Dla roślin podziału takiego nie ma, gdyż wszystkie aminokwasy są przez nie wytwarzane wewnątrz organizmu. Dostępne w literaturze zestawienia aminokwasów endogennych różnią się między sobą. Jedne uwzględniają tylko aminokwasy wchodzące w skład białek (aminokwasy białkowe), a inne również te funkcjonujące w ustroju jako samodzielne związki chemiczne biorące udział w rozmaitych procesach metabolizmu. Rozbieżności dotyczą także tego, czy zaliczać do aminokwasów endogennych te z nich, które wprawdzie mogą być syntetyzowane wewnątrz organizmu, ale tylko w wyniku przekształcenia aminokwasów egzogennych.

Aminokwasy egzogenne dla dorosłego człowieka to[2][3]:

Nazwa pełnaSkrót trzyliterowySkrót jednoliterowy
arginina*ArgR
fenyloalaninaPheF
histydyna*HisH
izoleucynaIleI
leucynaLeuL
lizynaLysK
metioninaMetM
treoninaThrT
tryptofanTrpW
walinaValV

* Arginina i histydyna to aminokwasy względnie egzogenne (aminokwasy warunkowo egzogenne) – są wytwarzane w ilości wystarczającej dla człowieka dorosłego, ale zbyt małej dla organizmu rozwijającego się[2][4]. Arginina jest wytwarzana z ornityny w cyklu ornitynowym, jednak jej większość jest wykorzystywana dalej w tym cyklu, gdzie jest rozkładana do ornityny[4].

Żywienie pokarmami ubogimi w niezbędne aminokwasy egzogenne może doprowadzić do zaburzeń chorobowych. U innych ssaków zestaw aminokwasów egzogennych może być w części odmienny, na przykład dla kotów niezbędnym aminokwasem jest tauryna.

Zobacz też

Przypisy

  1. Władysław Kopaliński: EGZO. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  2. a b Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.
  3. Robert Kincaid Murray, Daryl K. Granner, Victor W. Rodwell: Biochemia Harpera ilustrowana. Wyd. VI uaktualnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 295–300. ISBN 978-83-200-3573-5.
  4. a b Mary K. Campbell, Shawn O. Farrell: Biochemistry. Wyd. 7. Cengage Learning, 2013, s. 666–670. ISBN 0-8400-6858-1.